Czy zapalenie wątroby typu C jest niebezpieczne dla innych?

Aby zrozumieć, co jest niebezpieczne dla WZW typu C, musisz znać właściwości wirusa i naturę jego interakcji z ludzkim ciałem. Cechą ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu C jest to, że często występuje bezobjawowo iw 70-80% przypadków przechodzi w stan przewlekły. Pierwsze oznaki choroby mogą objawiać się dopiero na etapie komplikacji - kiedy szkody wyrządzone przez wirusy wątroby i całego ciała stają się namacalne.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C może rozwijać się agresywnie, prowadząc do niewydolności wątroby w krótkim czasie. Ponadto, wraz z nim występują objawy pozawątrobowe, wywołane bezpośrednim działaniem wirusowym na narządy, a także wiązaniem procesów immunologicznych.

Konsekwencje zmienności wirusa

Wirusowe zapalenie wątroby typu C często zmienia się z ostrego na przewlekłe, co jest związane ze zmiennością wirusa. Istnieje 11 genotypów tego wirusa, około 40 podtypów. Różnią się one występowaniem, stopniem agresywności przebiegu, wrażliwością na leki. To, przy okazji, sprawia, że ​​wybór terapii antywirusowej jest trudny. Genotypy i podtypy powstały podczas ewolucji wirusa, więc mają dość stabilną strukturę antygenową.

Ze względu na wysoki współczynnik namnażania wirusa i łatwość mutacji w jego genomie, ogromna liczba quasi-typów może pojawić się wewnątrz każdego podtypu, nawet w ciele jednej osoby. Prowadzi to do tego, że w czasie niezbędnym do wytworzenia odpowiedzi immunologicznej przez organizm, wirusowi udaje się odbudować jego strukturę antygenową i uciec przed uderzeniem. Rozwój przeciwciał jest późny, wirus nadal się namnaża i można to powtórzyć wiele razy.

Odpowiedź odporności w ostrym wirusowym zapaleniu wątroby typu C prawie nigdy nie jest tak jasna, jak w większości innych ostrych zakażeń. Objawy choroby są wymazywane, więc mogą pozostać niezauważone. Pacjent nie dostaje się do pola widzenia lekarzy i nie otrzymuje leczenia, a następnie choroba staje się chroniczna.

Inną nieprzyjemną konsekwencją zmienności genotypu jest to, że lekarstwo na wirusowe zapalenie wątroby typu C nie gwarantuje późniejszej odporności na infekcje - można je ponownie zakażać. Co więcej, będąc nosicielem wirusa jednego genotypu, możesz zarazić się innym wirusem.

W przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu C możliwe jest ponowne zakażenie innym rodzajem wirusa, dlatego należy unikać sytuacji, w których potencjalna infekcja jest możliwa.

Jest to szczególnie ważne w przypadku rodzin, w których oboje małżonkowie są chorzy na wirusowe zapalenie wątroby typu C. Nie wierząc, że cierpią na tę samą chorobę, partnerzy mogą przestać podejmować środki zapobiegawcze. W rezultacie istnieje ryzyko ponownej infekcji.

Niebezpieczeństwo dla innych

U osoby zakażonej wirusem zapalenia wątroby typu C wirus wykrywa się we krwi iw naturalnych tajemnicach przez cały okres choroby. Prawdopodobieństwo przeniesienia zakażenia zależy od liczby patogenów w ciele pacjenta (jak wielkie jest obciążenie wirusem) i od tego, jak zachodzi interakcja między pacjentem a zdrową osobą.

Mechanizm i sposoby przenoszenia wirusa są takie, że normy higieniczne (przy użyciu oddzielnej maszynki do golenia, szczoteczki do zębów, punktualnie poprawne leczenie mikrotraumą), pacjent nie jest niebezpieczny dla innych. Prawdopodobieństwo zakażenia w domu jest minimalne.

W kontaktach domowych, jeśli przestrzegane są standardy higieny, wirus zapalenia wątroby typu C nie jest przenoszony. Pacjent nie potrzebuje środków ograniczających.

Ryzyko zakażenia jest duże, gdy krew pacjenta wchodzi w bezpośredni kontakt ze środowiskiem wewnętrznym zdrowej osoby. Może się to zdarzyć podczas operacji, wstrzyknięcia, przeszczepu, z przyciętym manicure, piercingiem, tatuowaniem iw innych podobnych sytuacjach.

Standardowe środki aseptyczne i antyseptyczne zapobiegają infekcjom, jeśli są odpowiednio przestrzegane. Ale wirus jest bardzo stabilny w środowisku, najmniejsze odchylenie od reguł narzędzi przetwarzania znacznie zwiększa ryzyko. To, w połączeniu z bezobjawowym przebiegiem choroby (kiedy osoba nie wie, że jest chory) i doprowadziło do tak dużego rozprzestrzeniania się infekcji.

Wirus znajduje się także w wypisie pacjenta, co może prowadzić do infekcji, jeśli dostaną się do krwi zdrowej osoby. Infekcja zagraża dziecku karmieniem piersią, jeśli ma w jamie ustnej mikrotraumę, a matka jest chora, zwłaszcza gdy jej sutki są popękane. Dziecko może dostać wirusa również w macicy i podczas porodu. Możliwe zakażenie z powodu seksu (z mikrourazową śluzówką u zdrowej osoby).

Zagrożenie dla pacjenta

Choroba, płynąca bezobjawowo, stopniowo atakuje coraz więcej komórek wątroby. Wchodząc do hepatocytów, wirus odbudowuje go w taki sposób, że komórka nie może pełnić swoich funkcji, ale staje się swego rodzaju "inkubatorem". Cząsteczki wirusa są produkowane przy użyciu struktur komórkowych i wychodzą, niszcząc je.

Układ odpornościowy organizmu, który próbuje powstrzymać rozmnażanie wirusa, atakuje zainfekowane hepatocyty. Rozpoczęła się reakcja obronna, mająca na celu określenie obszarów uszkodzeń. Długotrwały proces infekcyjno-zapalny prowadzi do ciężkiego uszkodzenia wątroby.

Do najbardziej niebezpiecznych następstw WZW typu C należą następujące patologie:

1. marskość wątroby. Gdy hepatocyty umierają, normalna tkanka wątroby zostaje zastąpiona przez tkankę łączną, co prowadzi do zmniejszenia wielkości wątroby i jej zagęszczenia. Ciało przestaje pełnić swoje funkcje. Rozwija niewydolność wątroby, która w końcu postępuje. Kiedy objawy niewydolności wątroby prowadzą pacjenta do lekarza, może on najpierw dowiedzieć się, że ma wirusowe zapalenie wątroby typu C, już, niestety, w stadium marskości;
2. rozwój pierwotnego raka wątroby (rak wątrobowokomórkowy) - wynika z faktu, że wirus nie może się rozmnażać. Dla własnego rozmnażania używa on genomu komórki, niszcząc go. Wcześniej czy później pojawia się hepatocyt, zdolny do niekontrolowanego rozmnażania. Jeśli układ odpornościowy nie neutralizuje tej komórki, staje się ona przodkiem populacji komórek nowotworowych.

Co wpływa na szybki postęp choroby

Czasami ostre zapalenie wątroby rozwija się szybko, nawet z szybkością rozjaśniania, w krótkim okresie czasu prowadząc pacjenta do terminalnej niewydolności wątroby i śmierci. W przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu C nie jest to typowe, ale są takie przypadki. Może to być spowodowane wcześniejszym uszkodzeniem wątroby przez inne czynniki etiologiczne.

Postać przewlekła zapalenia wątroby typu C, może zakupić bardziej agresywnym przebiegiem po wystawieniu na działanie wirusa dołączy inny szkodliwy wpływ czynników, takich jak leki, alkohol, procesem autoimmunologicznym lub infekcji z każdym innym wątroby.

Pacjenci z przewlekłym wirusowym zapaleniem wątroby typu C powinni zostać zaszczepieni przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B w celu wytworzenia odporności przeciwko tym chorobom. Zapobiegnie to infekcjom i pogorszeniu rokowania.

Dla całego mroku obrazu jest fakt, który budzi nadzieję - przewlekłe wirusowe zapalenie wątroby typu C można wyleczyć całkowicie, jeśli właściwy dobór leków przeciwwirusowych, ich odpowiednie dawki i odpowiedni czas trwania leczenia.

Konsekwencje pozawątrobowe

Wirus może się namnażać nie tylko w hepatocytach, ale także w innych komórkach ciała. Fakt ten jest udowodniony, chociaż przez długi czas był wątpliwy, ponieważ obecność wirusa w tych lub tych tkankach można wyjaśnić dryfem krwi. Umożliwia to rozważenie wirusowego zapalenia wątroby typu C jako ogólnoustrojowej choroby zakaźnej, co jest bardzo ważne w rozwiązywaniu problemów związanych z transplantacją. Transplantacja wątroby łagodzi stan pacjentów z marskością i rakiem, ale nie zatrzymuje procesu zakaźnego.

Który okazał się wirusa zaangażowane w rozwój niektórych chorób (postaci zapalenia kłębuszków nerkowych, krioglobulinemią), w rozwoju innych - jest to prawdopodobnie część (autoimmunologiczne zapalenie tarczycy, porfirii, zespół Sjogrena, i inne.). Niektóre objawy pozawątrobowe mogą być spowodowane nadmierną stymulacją układu odpornościowego.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C rzadko przeszkadza pacjentom po raz pierwszy po zakażeniu, ale jest straszne z jego konsekwencjami - poważne uszkodzenie wątroby i innych narządów. Jednak diagnoza ta nie jest wyrokiem, jeśli zostanie ustalona na początkowych etapach i otrzyma pełne leczenie.

Konsekwencje zapalenia wątroby typu C

Według oficjalnych statystyk, wirusowe zapalenie wątroby typu C do tej pory dotknęło dużą liczbę osób - około 150 milionów. Liczba ta oczywiście jest daleka od rzeczywistości, ponieważ nie bierze pod uwagę nosicieli wirusa, którzy nie wiedzą o swojej chorobie i nie konsultuje się z lekarzem. Liczba przypadków gwałtownie rośnie. Rocznie powikłania z WZW typu C powodują śmierć 500 tysięcy osób.

Pomimo rozwoju medycyny i technik inżynierii genetycznej, szczepionka przeciwko infekcji nie została jeszcze opracowana. Wynika to ze zdolności wirusa do mutacji i zmiany jego struktury. Z tego powodu odporność nie może stanowić silnej obrony przed patogenem.

Choroba ma sześć genotypów patogenów i ponad 30 ich podgatunków. Podczas gdy odporność wytwarza specyficzne przeciwciała przeciwko infekcjom, udaje mu się zmienić jego strukturę i uciec od ochronnego uderzenia. W ten sposób wirus zachowuje powolny przepływ patologii, a układ odpornościowy jest bezsilny wobec niego. Poważnym powikłaniem choroby jest marskość, która jest podłożem dla tworzenia się złośliwego ogniska w wątrobie.

W tym artykule przyjrzymy się szczegółowo przebiegowi choroby, a także dowiemy się, czy wirusowe zapalenie wątroby typu C jest niebezpieczne.

Sposoby rozprzestrzeniania infekcji

Maksymalna zawartość czynników chorobotwórczych jest zarejestrowana we krwi. Znacznie mniejsze stężenie w spermie i wydzielinach z pochwy. Jeśli chodzi o ślinę, pot i kał, liczba wirusów w nich jest tak mała, że ​​nie wystarczy infekować innych.

Ważne jest, aby pamiętać, że obciążenie wirusem znacznie wzrasta w ostrym stadium choroby. A więc ścieżki przekazywania czynników chorobotwórczych:

• z intymnością. Dotyczy to zwłaszcza zwolenników niezabezpieczonego stosunku seksualnego, częstych zmian partnerów, a także miłośników agresywnego seksu, gdy dochodzi do traumatyzacji narządów płciowych. W porównaniu z wirusowym zapaleniem wątroby typu B ryzyko zakażenia przez plemniki i upławy w "C" jest znacznie niższe;
• w procesie transfuzji krwi lub w hemodializie;
• podczas korzystania z zainfekowanych igieł. Jest to istotne w przypadku osób zażywających narkotyki w celu wstrzyknięcia;
• Wirusowe zapalenie wątroby jest niebezpieczne dla noworodka w przypadku, gdy w trakcie porodu dochodzi do obrażeń na jego śluzówce lub skórze (na przykład przy użyciu kleszczy). W rezultacie kontakt z krwią matki i przenoszenie czynników zakaźnych na niemowlęta;
• podczas stosowania tatuażu, wykonywania piranii lub manicure z zanieczyszczonymi krwią narzędziami;
• jeśli bliscy ludzie używają wspólnych przedmiotów higienicznych z nosicielem wirusa. Dotyczy to nożyczek, łyka, ręczników, szczoteczek do zębów i maszynki do golenia;
• w placówkach medycznych z niewystarczającą sterylizacją narzędzi chirurgicznych, ginekologicznych i stomatologicznych.

Infekcja płodu w czasie ciąży nie występuje, ponieważ patogen nie może przejść przez barierę łożyskową. Ryzyko zakażenia wzrasta wraz ze wzrostem wiremii.

Co dzieje się w organizmie po infekcji?

Po wniknięciu HCV do organizmu okres bezobjawowy może trwać do sześciu miesięcy, podczas których nosiciel wirusa nie zauważa objawów klinicznych i kontynuuje życie znane. Ta forma choroby jest niezwykle niebezpieczna, ponieważ zarażona osoba nie wie o zapaleniu wątroby i może infekować zdrowych ludzi. Każda osoba wokół niego ryzykuje przy bliskim kontakcie z pacjentem lub przy użyciu środków higieny.

Czynnik patogenny, po wniknięciu do organizmu, jest przekazywany z przepływem krwi do hepatocytów (komórek wątroby). Ma bezpośredni efekt cytotoksyczny, któremu towarzyszy ich niszczenie i uwalnianie enzymów na zewnątrz. Przejawia się to laboratoryjnie przez zwiększenie aktywności aminotransferaz (ALT, AST).

Intensywna reprodukcja patogenów prowadzi do progresji choroby i zwiększenia liczby martwych komórek narządu. Zatem powolny proces infekcyjny predysponuje do wzrostu niewydolności wątroby.

Konsekwencje zapalenia wątroby typu C zależą od skuteczności terapii lekowej, obecności współistniejących chorób, jak również od stadium, w którym choroba została zdiagnozowana. Im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym większe szanse na przezwyciężenie infekcji i zapalenia wątroby.

Główne objawy choroby

Okres inkubacji trwa od miesiąca do sześciu miesięcy. W tym czasie nie ma symptomatologii, a ogólny stan osoby praktycznie się nie zmienia. Tylko w 20% przypadków występuje złe samopoczucie, zaburzenia dyspeptyczne i zaburzenia snu.

Ostry etap objawia się żółtaczką, stanem podgorączkowym, bólami stawów i mięśni, a także narastającą słabością. Ponadto pacjent ma stan psycho-emocjonalny. Staje się przygnębiony, rozdrażniony i niechętnie kontaktuje się z innymi.

W przypadku przewlekłego zapalenia ogniska zapalnego w wątrobie obserwuje się falisty przebieg patologii. W okresach remisji nie ma objawów klinicznych. W przypadku zaostrzeń charakterystyczna jest postać ostrej choroby.

Powikłania wirusowego zapalenia wątroby typu C wynikają z postępu niewydolności wątroby i zwiększonej aktywności wirusów.

Co jest niebezpieczne dla wirusowego zapalenia wątroby typu C u innych osób?

Aby zrozumieć, czy wirusowe zapalenie wątroby typu C jest niebezpieczne dla innych, należy pamiętać o sposobach rozprzestrzeniania się infekcji. Tak więc zdrowa osoba może zostać zainfekowana w następujących przypadkach:

1. w intymności, szczególnie w obecności erozji na genitaliach;
2. podczas całowania, jeśli upośledzona jest integralność błony śluzowej jamy ustnej;
3. kobieta może zarazić partnera seksem na tle menstruacji;
4. w codziennym życiu podczas używania osobistych przedmiotów nosiciela wirusa.

Ponadto w szpitalach, w których nie przestrzega się zasad przetwarzania instrumentów medycznych, istnieje ryzyko zakażenia zdrowych osób po serwisowaniu wirusa.

Ze względu na dokładne zbadanie osób, które chcą zostać dawcą, ryzyko infekcji w wyniku transfuzji krwi nie jest dziś tak wysokie. Pacjent nie będzie mógł oddać krwi, ponieważ podczas diagnozy zostaną wykryte markery zapalenia wątroby.

Komplikacje

Konsekwencje zapalenia wątroby typu C można warunkowo podzielić na wątrobę, a także powikłania związane z dysfunkcją innych narządów wewnętrznych. Pierwsza grupa obejmuje:

1. marskość zwyrodnienia wątroby. Każdy hepatocyt po zniszczeniu jest zastępowany przez tkankę łączną, tym samym pogarszając niewydolność narządu. Wraz z postępem choroby wzrasta liczba niefunkcjonujących komórek, co stymuluje rozwój marskości;
2. złośliwość tkanek. Faktem jest, że marskość odnosi się do chorób, które predysponują do złośliwej transformacji komórek. Patologia wyrażana jest w postaci raka wątrobowokomórkowego, co daje niekorzystne rokowanie na całe życie;
3. Kolejną konsekwencją powolnego zapalenia wątroby jest nadciśnienie wrotne. Wśród jego objawów są wodobrzusze, zapalenie opłucnej (nagromadzenie płynu w jamie brzusznej i opłucnej), żylaki przełyku, a także pajączki;
4. zwiększone krwawienie. Na tle niedoboru białka praca układu krzepnięcia zostaje zakłócona, co objawia się częstym krwawieniem z dziąseł i wrzodziejącymi wadami przewodu pokarmowego. Konsekwencje zapalenia wątroby typu C u kobiet są reprezentowane przez przedłużającą się miesiączkę, dlatego hemoglobina zmniejsza się, a objawy niedokrwistości są obserwowane.

Do powikłań pozawątrobowych należą:

• porażka obwodowej części układu nerwowego;
• Zespół Sjogrena;
• Dysfunkcja nerek z kłębuszkowym zapaleniem nerek;
• patologia endokrynologiczna, która jest wyrażana przez cukrzycę i dysfunkcję tarczycy. Fluktuacjom poziomu hormonów płciowych towarzyszy spadek libido i naruszenie cyklu miesiączkowego.

Metody diagnostyczne

Na podstawie obrazu klinicznego nie jest możliwe dokładne rozpoznanie zapalenia wątroby typu C, w rzeczywistości często obserwuje się jego przebieg bezobjawowy. Aby wykryć patogen we krwi, wymagany jest test laboratoryjny, podczas którego przeszukiwane są określone markery.

Przeciwciała produkowane przeciwko infekcji nie mogą być wykrywane aż do szóstego tygodnia po zakażeniu. Nie są one wiarygodnym wskaźnikiem choroby, ponieważ mogą być obecne po wyleczeniu, wskazując na wcześniejszy kontakt z wirusem.

W celu dokładniejszej diagnozy potrzebna jest analiza w celu określenia materiału genetycznego patogenu we krwi. W tym celu lekarz zaleca reakcję łańcuchową polimerazy, podczas której wykrywane jest RNA HCV.

Oprócz diagnostyki laboratoryjnej wymagane jest badanie ultrasonograficzne. Daje możliwość oceny rozmiaru, budowy, kształtu wątroby, a także wizualizacji w niej dodatkowych ognisk (o ile występują). Ponadto konieczne jest przeanalizowanie przepływu krwi i stanu naczyń krwionośnych.

Aby ustalić stadium zmian marskości, potrzebna jest elastografia lub biopsja wątroby. Ta ostatnia metoda jest inwazyjna i dlatego wymaga znieczulenia miejscowego. Podczas diagnozy pobierany jest materiał, który poddawany jest analizie histologicznej.

Fibroscanning jest obecnie uważany za alternatywę dla biopsji, ponieważ jest absolutnie gorszy pod względem informatywności i jednocześnie nie wymaga znieczulenia.

Leczenie choroby

Szeroka częstość występowania zapalenia wątroby typu C zmusza specjalistów do dokładnego badania HCV. Istnieją różne leki przeciwwirusowe, które pomagają blokować namnażanie patogenów i zmniejszać tempo progresji choroby. Standardowy schemat leczenia jest reprezentowany przez Ribavirin i interferon-alfa.

Konsekwencje leczenia zapalenia wątroby typu C tymi lekami można wyrazić w różnym stopniu nasilenia dysfunkcji narządów. Dotyczą one porażki układu sercowo-naczyniowego, nerwowego, moczowego i trawiennego. Czas trwania terapii przeciwwirusowej wynosi 24-48 tygodni, co zależy od genotypu patogenu.

Należy powiedzieć o nowym leku, który jest stosowany w wirusowym zapaleniu wątroby typu C, mianowicie o Sowaldim. Jest to oryginalny lek i jest wytwarzany w Stanach Zjednoczonych. Jego mechanizm działania polega na blokowaniu enzymu odpowiedzialnego za syntezę wirusowego RNA. Skuteczność skojarzonej terapii z daklataswirem wynosi 100%. Jedynym ograniczeniem dla powszechnego stosowania leku jest jego wysoki koszt. Cena jednego tabletu wynosi około 1000 $, a cały proces leczenia może sięgnąć setek tysięcy dolarów.

Mając to na uwadze, wiele krajów, na przykład Indie, zaczęło produkować leki generyczne, czyli leki analogi oryginału. Producenci ci posiadają licencję na wytwarzanie leków antywirusowych, wydaną przez amerykańską firmę. Cena tych leków jest tańsza, co pozwala wielu dostawcom wirusów przejść pełny kurs terapeutyczny bez dużych kosztów materiałowych.

Nie wszystkie kraje otrzymały pozwolenie na produkcję leków generycznych, ale nadal są zaangażowane w ich produkcję. Pod tym względem nie są odpowiedzialni za jakość leków, a proces technologiczny nie zawsze spełnia wymagania WHO.

Zapobieganie powikłaniom

Aby spowolnić postęp choroby i opóźnić wystąpienie powikłań, należy przestrzegać następujących zasad:

1. należy ściśle przestrzegać dawki leków przeciwwirusowych i nie przerywać samego przebiegu leczenia;
2. przestrzegać diety żywieniowej. Polega ona na odrzucenie tłuszczu odmian mięsa i produktów rybnych, a także marynat, słodycze, świeżego pieczywa, półfabrykatów i ostrych przypraw;
3. całkowicie porzucili alkohol;
4. przestań brać leki hepatotoksyczne. Jeśli prowadzi to do nasilenia się współistniejących chorób, lekarz powinien wykonać dostosowanie dawki lub zastąpić lek mniej agresywnym dla wątroby;
5. porzucić środki odurzające;
6. Unikaj stresu, ponieważ naruszenie stanu psychoemocjonalnego jest obarczone postępem patologii;
7. kontrolować ostrość aktywności fizycznej;
8. regularnie poddawana jest badaniu, które jest niezbędne do oceny obciążenia wirusowego i określenia ryzyka powikłań.

Należy pamiętać, że każdy nadmierny wysiłek może spowodować zaostrzenie zapalenia wątroby. Pod tym względem nosiciel wirusa powinien drastycznie zmienić swój styl życia i trzymać się zaleceń profilaktycznych na całe życie.

Czy można go wyleczyć z zapalenia wątroby typu C bez skutków ubocznych?

Obecnie nowoczesne leki i nowa generacja sofosbuvir daklataswir z 97-100% prawdopodobnie na zawsze uleczy cię z wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Najnowszy lek jest dostępny w języku rosyjskim na oficjalny przedstawiciel indyjskiego farmgiganta Zydus Heptiza. Zamówione produkty zostaną dostarczone przez kuriera w ciągu 4 dni, płatność po odbiorze. Uzyskaj bezpłatną konsultację na temat stosowania nowoczesnych leków, a także dowiedz się o metodach zakupu na oficjalnej stronie dostawcy Zydus w Rosji.

Jak niebezpieczne jest zapalenie wątroby typu C dla innych?

Im bardziej niebezpieczne jest zapalenie wątroby typu C, nie wszyscy nowocześni mieszkańcy mogą odpowiedzieć. Tymczasem choroba zakaźna jest niezwykle niebezpieczna zarówno dla samego pacjenta, jak i dla środowiska. W większości przypadków patologia przebiega prawie niezauważalnie, dlatego w kręgu lekarzy choroba jest nazywana "kochającym zabójcą".

Niebezpieczne utajone utarczki

Konsekwencje zapalenia wątroby typu C w postaci raka lub marskości wątroby wyraźnie wskazują, że ważne jest, aby wszyscy wiedzieli, jak straszne jest to dla innych. Niebezpieczeństwo choroby leży przede wszystkim w przebiegu bezobjawowym. Co do zasady poważna dolegliwość zostaje wykryta przypadkowo podczas badania.

Jak możesz dostać zapalenie wątroby typu C?

Drogi przenoszenia wirusa zapalenia wątroby typu C są następujące:

1. Wirus jest przenoszony pozajelitowo (przez krew w przypadku używania niesterylnych narzędzi medycznych, strzykawek itp.). Wśród osób uzależnionych od narkotyków liczba pacjentów z WZW typu C jest wyjątkowo wysoka. Ponadto wirus może przejść przez domowe piercing - przybory do cięcia (akcesoria do manicure, maszynki do golenia itp.)
2. Wirusowe zapalenie wątroby typu C przechodzi od jednego partnera seksualnego do drugiego (seksualny sposób przenoszenia jest również powszechny, podobnie jak w przypadku chorób przenoszonych drogą płciową, zakażenie HIV jest najczęściej infekowane przez osoby prowadzące niemoralny tryb życia).
3. Wewnątrzmaciczna droga przeniesienia wirusa zapalenia wątroby typu C (choroba przenosi się z kobiety ciężarnej na płód tylko wtedy, gdy choroba w momencie urodzenia dziecka w jej ostrej postaci).

Ostatnia opcja jest najbardziej rzadkie zakażenie - tylko 5-10% przypadków, dziecko nabywa choroby w łonie matki. Ponadto warto zauważyć, że istnieje niewielkie ryzyko przeniesienia infekcji wirusowej do placówki medycznej. Typowo, lekarze stosują jednorazowych strzykawek i inne narzędzia są zawsze wysoka jakość sterylny proces składa się z kilku etapów (roztwór mydła sodowego, środki odkażające i dezynfekujące, sterylizatory, D itd.).

Konsekwencje choroby i szanse na zdrowe życie

Aby właściwie ocenić potencjalne niebezpieczeństwo zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C, musisz zrozumieć, co grozi dostaniem się do organizmu człowieka. Jak już wspomniano, większość nosicieli wirusa ma przewlekłą chorobę jako przewlekłą infekcję.

Wykonaj wiarygodne rokowanie i odpowiedz na pytanie, ile może żyć pacjent z wirusowym zapaleniem wątroby typu C; możesz oszacować tempo progresji patologii.

Tempo rozwoju choroby jest w dużej mierze z góry określone przez sposób życia pacjenta.

• Oprócz prawidłowego odżywiania, nosiciel wirusa powinien całkowicie wyeliminować złe nawyki. Źródła toksycznego uszkodzenia wątroby, które obejmują substancje narkotyczne, alkohol w dowolnej formie, papierosy itp., Służą jako szarpnięcia przyspieszonego postępu patologii.
• Ważną częścią jest psycho-emocjonalny składnik stylu życia pacjenta. Podkreśla, niepokoje i uczucia nie powinny być w jego codziennym życiu. Wszelkie nerwowe wstrząsy są dźwigniami uruchamiającymi nieodwracalny mechanizm działania.
• Ponadto w żadnym wypadku nie można wykluczyć systematycznej wizyty u specjalisty chorób zakaźnych i rutynowej kontroli pacjentów z zapaleniem wątroby typu C.

Dzięki badaniom lekarskim lekarze będą mieli prawdziwe pojęcie o wątrobie i ciele w ogóle. Jeśli ujawniają się tylko objawy zaostrzenia, pacjent ma szansę powstrzymać postęp choroby ze względu na niekwestionowane spełnienie zaleceń lekarskich, zalecenia dietetyków dotyczące żywienia i stylu życia.

Czy zapalenie wątroby zagraża kontaktem dotykowym?

• Wirusowe zapalenie wątroby typu C absolutnie nie jest straszne dla innych, jeśli witają dłoń nosicielem wirusa.
• Przez uścisk lub pocałunek dolegliwość również nie jest przenoszona. Jeśli jednak wirusowe zapalenie wątroby typu C jest zainfekowane, konsekwencje dla osoby chorej mogą być najbardziej nieprzewidywalne.

Skrywność i brak charakterystycznych objawów wirusowego zapalenia wątroby typu C stały się główną przyczyną dość późnych badań nad wirusem i jego cechami.

Aby zdiagnozować je za pomocą zwykłej klinicznej analizy krwi jest problematyczne, nie mniej trudne i opracowanie schematu leczenia.

Rozprzestrzenianie się wirusa

W Rosji pytania dotyczące wirusowego zapalenia wątroby typu C zaczęły być traktowane przez lekarzy nieco ponad 20 lat temu. Pomimo faktu, że w tym czasie wiele zostało zrobione, aby walczyć z "kochającym zabójcą", wciąż nie można trwale wyleczyć pacjentów z przewlekłym zapaleniem wątroby.

Zdecydowanie, nawet długotrwała remisja uważana jest za osiągnięcie, które można zaobserwować w większości przypadków przebiegu przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C.

Przenosząc wirusa z fazy aktywnej do nieaktywnej, lekarze w jak największym stopniu minimalizują ryzyko powikłań choroby.

Wielu błędnie myśli, że nie są zagrożeni. Statystyki pokazują odwrotnie: potwierdzenie diagnozy jest możliwe u połowy zakażonych pacjentów. Aż nie mają pojęcia, że ​​stanowią zagrożenie dla ludności.

Nie zapominaj o tym:

1. Infekcja jest powszechna.
2. Brak objawów osłabia czujność ludzi.
3. Zidentyfikować zapalenie wątroby typu C może tylko badanie krwi.

We wczesnych stadiach choroby można całkowicie wyleczyć. W ciężkiej i zaniedbanej formie patologii często jedynym ratunkiem dla pacjenta jest przeszczep wątroby.

Co jest niebezpieczne dla wirusowego zapalenia wątroby typu B i kto jest zagrożony?

Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest jedną z najniebezpieczniejszych infekcji o charakterze zakaźnym, która atakuje wątrobę. Rozwój choroby wywołuje raka lub marskość wątroby, która w większości przypadków prowadzi do śmierci. Wiedza o niebezpiecznym typie zapalenia wątroby typu B jest ważna nie tylko dla pacjenta, ale także dla ludzi wokół niego.

Niż wirus jest niebezpieczny

Metoda przenoszenia wirusa zapalenia wątroby typu B jest pozajelitowa (konieczne jest bezpośrednie narażenie krwi na rozwój choroby). Cząstka wirusa jest tak mikroskopijna, że ​​przenika nawet do zmian na skórze lub błonach śluzowych, które nie są widoczne gołym okiem. Wirus zapalenia wątroby ma mniejszy rozmiar niż ludzki wirus niedoboru odporności i jest bardzo odporny na środowisko:

• może wytrzymać zamarzanie do temperatury -20 stopni, po rozmrożeniu zachowuje swoją poprzednią aktywność;
• w temperaturze 32 stopni ciepła jest aktywny przez pół roku, niż zapalenie wątroby jest niebezpieczne, gdy używa się zwykłych maszyn do golenia, akcesoriów do manicure;
• może wytrzymać gotowanie przez pół godziny;
• nosiciel pozostaje zakaźny w ostrym okresie, a nawet w przewlekłym przebiegu choroby.

Główny pik zakaźności występuje w ostatnich 3 tygodniach okresu inkubacji i w pierwszych 20 dniach od ostrej postaci. Często cząsteczki wirusa są skoncentrowane we krwi, w mniejszej ilości są zawarte w nasieniu u mężczyzn, w kale, łzy, w wydzielinie pochwowej, w moczu. W okresie laktacji wirus z zakażonej matki dostaje się do mleka matki, ale w tym przypadku dziecko jej nie zagraża.

Etapy rozwoju choroby

Głównym powodem rozwoju wirusowego zapalenia wątroby typu B jest wirus. Raz dostanie się do organizmu w 100% przypadków rozwijających dysbioza, mocz ciemnieje, stolec staje się ciemniejszy odcień, jedna trzecia wszystkich pacjentów rozpoznano pozawątrobowego manifestacje, takie jak klęski gruczołów ślinowych Sjögrena typu zespołu.

W przypadku tego typu wirusa martwica tkanek i komórek wątrobowych - hepatocytów - następuje natychmiast. Odpowiedź immunologiczna jest słabo wyrażona, przeciwciała antywirusowe nie kumulują się. Istnieje ogólne uszkodzenie narządów przez toksyny, śmierć hepatocytów, wpływ na układ odpornościowy, pojawia się reakcja autoimmunologiczna (atak odporności własnych komórek). Ostry stan choroby, z reguły, rozwija się natychmiast po wniknięciu do organizmu wirusa i postępuje z jasnymi objawami. Mniej powszechna jest forma bardziej zagrażająca życiu, z natychmiastową progresją, która w medycynie nazywa się piorunującym zapaleniem wątroby.

W 5-10% przypadków choroba staje się przewlekła, u noworodków ta liczba sięga 90%. Przewlekłe zapalenie wątroby zwykle staje się konsekwencją ostrego okresu choroby, ale może również wystąpić bez ostrej fazy. Symptomatologia jest zwykle zróżnicowana - przewlekła odmiana zapalenia wątroby może rozwijać się bezobjawowo prawie przez całe życie danej osoby lub w krótkim czasie przejść do marskości wątroby.

Główna symptomatologia

Ostre wirusowe zapalenie wątroby objawia się następującymi objawami:

1. Pierwotne objawy są charakterystyczne dla ostrych chorób układu oddechowego. Należą do nich: bóle, bóle głowy, gorączka do wskaźników podgorączkowych, ból stawów, anoreksja i ogólne osłabienie. Na tym etapie odpowiednia diagnoza jest trudna, a wirusowe zapalenie wątroby typu B jest niebezpieczne, ponieważ bez szybkiego leczenia przechodzi do postaci przewlekłej.
2. Wtórne objawy pojawiają się później: uczucie ciężkości w żołądku, wole, powiększenie wątroby wielkości, ból, nudności, zaburzenia stolcu, zażółcenie skóry i oczu (żółtaczka), wymioty, świąd.

Przewlekłe stadium zapalenia wątroby typu B ma różne przyczyny, według których rozróżnia się typy:

• alkoholik;
• autoimmunologiczny;
• wirusowy;
• lekarski.

Przewlekłe zapalenie wątroby ma falisty rozwój: w wyniku ostrego początku pojawia się faza nośnikowa, a później faza reaktywacji, czyli nawrót choroby. Wirus może być nieaktywny przez dość długi czas, nawet przez kilka lat. Ale z wpływem niekorzystnych czynników (alkoholizm, HIV, przewlekłe infekcje, inna immunosupresja) proces namnażania komórek może zostać uaktywniony, co prowadzi do zaostrzenia wirusowego zapalenia wątroby typu B.

Ścieżki transmisji

Wirusowe zapalenie wątroby typu B jest najczęściej diagnozowane u osób w wieku od 20 do 50 lat. Planowane szczepienia małych dzieci i młodzieży w krajach rozwiniętych pozwoliły zmniejszyć liczbę chorób w tej grupie wiekowej do niemal zerowej.

Zakażenie wirusem występuje tylko przez krew. Ponadto wirus jest dość odporny na działanie środowiska zewnętrznego, na przykład może być aktywny w powietrzu przez 4 dni. W stanie zamrożonym pozostaje aktywny do 15 lat.

W organizmie ludzkim wirus żyje tylko we krwi lub innych płynach biologicznych, na przykład w ślinie lub wydzielinach. W związku z tym można zarażać w następujący sposób:

• podczas wspólnego korzystania z instrumentów do manicure, maszynki do golenia, strzykawek podczas wstrzykiwania narkotyków lub leków;
• podczas sesji tatuażu lub przekłuwania za pomocą nieprzetworzonego narzędzia;
• od matki - nosiciel wirusa do dziecka w trakcie porodu;
• podczas niezabezpieczonego stosunku płciowego (prawdopodobieństwo zakażenia od partnera nosiciela wynosi około 30%);
• przy wykonywaniu różnych manipulacji medycznych (transfuzji krwi lub jej składników, w których strukturze znajduje się wirus, zastrzyków domięśniowych i dożylnych).

Pośrednie wejście płynu biologicznego z zakażonej osoby zdrowemu człowiekowi praktycznie nie wiąże się z ryzykiem infekcji. Tak więc, jeśli krew, mocz, ślina nosiciela dostanie się na uszkodzone zewnętrzne osłony, na przykład na otwartą ranę lub uszkodzoną śluzówkę jamy ustnej, nie będzie infekcji. Dlatego też, dla otaczającego typu zapalenia wątroby typu B jest bezpieczny, ponieważ nie jest przenoszony przez kontakt i gospodarstwa domowego.

Niebezpieczne konsekwencje

Od momentu infekcji do pojawienia się charakterystycznych objawów mija od 15 dni do 6 miesięcy, średni okres inkubacji wynosi 2-3 miesiące. W przeciwieństwie do, na przykład, zapalenie wątroby typu A występuje w bardziej ostrej postaci, charakteryzującej się częstymi nawrotami, czasami rozwija się śpiączka wątrobowa, często z towarzyszącą żółtaczką, zaburzeniami trawienia.

Najgroźniejsze konsekwencje to marskość i rak wątroby, niewydolność wątroby. Do pozawątrobowych następstw zapalenia wątroby typu B należą:

• bóle stawów;
• obrzęk mózgu;
• zapalenie mięśnia sercowego (zapalenie mięśnia sercowego)
• przewlekłe zapalenie kłębuszków nerkowych;
• choroby sercowo-naczyniowe.

Najpoważniejsza infekcja wirusowa występuje u noworodków, które zarażają się podczas przejścia kanału rodnego od matki. Dzieciom tym zaraz po porodzie wstrzykuje się specjalną immunoglobulinę, która zapewnia ochronę przed rozwojem zapalenia wątroby typu B o 85-95% (kolejne szczepienie przypominające jest obowiązkowe). Takiej immunoglobuliny czasami podaje się dorosłemu przy możliwym ryzyku zakażenia, na przykład, pracownikom służby zdrowia w kontakcie z nosicielami pacjentów.

Grupy ryzyka

Obecnie na szczeblu stanowym zatwierdzana jest lista osób, które są szczepione obowiązkową szczepionką przeciw wirusowemu zapaleniu wątroby typu B. Obejmują one:

• pacjenci poddawani regularnej hemodializie:
• dzieci uczęszczające do przedszkoli, szkół, szkół wyższych;
• personel medyczny, który może bezpośrednio kontaktować się z materiałem biologicznym zainfekowanych pacjentów lub samymi pacjentami;
• Osoby, które regularnie wymagają zastrzyków dożylnych;
• więźniowie i narkomani;
• Osoby regularnie kontaktujące się z pacjentami z przewlekłą postacią choroby (na przykład krewni);
• planowanie podróży turystów do miejsc, w których wybuchł wirus zapalenia wątroby typu B.

Większość pacjentów to osoby w wieku produkcyjnym, które często odbywają stosunek płciowy. Bezkrytyczne życie intymne lub kontakt z osobą, która ma kilku partnerów seksualnych, zwiększa szansę na zarażenie wiele razy. Choroba jest również powszechna wśród osób, które zażywają narkotyki dożylnie. W rzadkich przypadkach infekcja jest możliwa w salonach kosmetycznych, tatuażach, placówkach medycznych podczas manipulacji lub transfuzji krwi.

Wirus B-zapalenia wątroby jest niezwykle aktywny. Jeśli dostaniesz się do krwi lub innych płynów biologicznych, prawdopodobieństwo zakażenia wynosi 100%. Tylko osoby, które zostały zaszczepione wcześniej lub które już chorowały na ten rodzaj zapalenia wątroby, są wyłącznie chronione. Osoba obsługująca nie stanowi zagrożenia dla współpracowników, przyjaciół i krewnych, ponieważ wykluczony jest sposób przeniesienia wirusa z gospodarstwa domowego. W związku z tym pacjent nie powinien być izolowany, ale musi pamiętać o możliwości zakażenia osoby seksualnie lub poprzez dzielenie się przedmiotami do przekłuwania, strzykawkami i tak dalej.

Rzeczywisty problem: im bardziej niebezpieczny jest wirus zapalenia wątroby typu C.

Dziś kwestie są pilne: jak niebezpieczne jest zapalenie wątroby typu C, jak je pokonać. Ten problem niepokoi wielu ludzi na całym świecie, jest niezwykle ważny dla osób z zapaleniem wątroby. Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest śmiertelnym niebezpieczeństwem, im wcześniej rozpocznie się terapia, tym bardziej prawdopodobne jest, że uda się uzyskać pomyślny wynik, szanse na wygranie choroby są dobre.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest chorobą wirusową, prowokuje ją wirus należący do rodziny Flaviviridae (HCV) zawierającej RNA (kwas rybonukleinowy). Powoduje to infekcję wątroby z zakażeniem, które dotyka głównie młodych ludzi. Wirus zapalenia wątroby typu C jest niebezpieczny dla rozwoju zwłóknienia, późniejszej marskości wątroby, śmierci. W większości krajów świata choroba jest ogromnym problemem medycznym, społecznym i ekonomicznym.

Cechy niebezpiecznej choroby

Aby zrozumieć, czym jest zapalenie wątroby typu C, należy podać mu definicję. Pod pojęciem zapalenia wątroby typu C rozumie się zapalenie gruczołu wywołane przez wirus. Istnieje 7 różne wirusy zapalenia wątroby A, B, C, D, E, F, G. najczęstszych wirusów A, B, C, choroby wirusowej HCV genotypu (6 typów), które składają się z 30 podtypów.

Osobliwością choroby Hepatitis C jest jej zdolność do ciągłej zmiany, co uniemożliwia opracowanie skutecznej szczepionki przeciw tej chorobie. Gdy infekcja dostanie się do krwioobiegu, wirusy rozprzestrzeniają się na wszystkie części ciała. Idealnymi warunkami do rozmnażania infekcji są komórki wątroby, w wyniku czego zaczynają się rozkładać.

Infekcja zapalna jest próbą zwalczania choroby przez organizm. Choroba HCV bez leczenia przechodzi w postać przewlekłą. Gdy występuje pofałdowanie dławik z utraty jego funkcji, charakteryzuje się do rozwoju marskości wątroby, takich jak wirus zapalenia wątroby typu C postępowania, raka wątrobowokomórkowego, nieodwracalny proces, w wyniku transformacji złośliwej hepatocytów (komórek miąższu wątroby). Jedynym sposobem zachowania życia jest przeszczepienie raka, jej przeniesienie z dawcy do biorcy.

Jeśli wysokiej jakości leczenie zostanie przeprowadzone przy pomocy wysoce skutecznych leków, terapia spowolni postęp szkodliwego procesu, prowadząc do dobrej remisji. Zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C następuje poprzez bezpośredni kontakt przez krew lub tkankę zawierającą infekcję. Najczęstszymi sposobami infekcji są:

• dożylne wstrzykiwanie substancji odurzających;
• transfuzja krwi;
• kontakt z zakażoną krwią;
• sposoby przekazywania przez zaschniętą krew, na przykład na maszynki do golenia, materiały do ​​obciągania;
• kontakt seksualny z osobą zarażoną.

Zdolność do infekowania innych jest nabywana w momencie infekcji i trwa tak długo, jak wirus Hepatitis C jest obecny we krwi. Po wprowadzeniu do organizmu wirus szybko się rozmnaża, tkanka wątroby ulega degeneracji w tkankę łączną, funkcje gruczołów są ograniczone.

Naturalny przebieg WZW C

Od zakażenia do pierwszych objawów może upłynąć 1-6 miesięcy okresu inkubacji. Następnie rozwija się ostre zapalenie wątroby. Prawdopodobieństwo dokładnej diagnozy w tym czasie jest niewielkie, ponieważ choroba przebiega bezobjawowo.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest ostre i przewlekłe. Ostra często przechodzi w postać przewlekłą, zdiagnozowana jest niezwykle rzadko, ponieważ w tej postaci choroba się nie objawia, dolegliwości pacjentów w tym okresie są nietypowe. Większość pacjentów jest bezobjawowych, 15-20% pacjentów skarży się na zmęczenie, obniżoną sprawność, anoreksję, żółtaczkę. Podczas manifestowania objawów ostrej infekcji następuje wyleczenie, ale dzieje się to niezwykle rzadko.

W praktyce medycznej występują pozawątrobowe objawy zapalenia wątroby. Należą do nich: uszkodzenia nerwów obwodowych, błonowo-proliferacyjne zapalenie kłębuszków nerkowych, zespół Sjogrena. Prawdopodobnymi objawami są cukrzyca, płaskie czerwone porosty, choroba tarczycy immunologicznej. W trakcie przebiegu choroby nastrój zarażonych ludzi zmniejsza się, ogólny stan fizyczny pogarsza się. Odporność osób chorych nie może samodzielnie walczyć z wirusem bez skutecznego wsparcia z zewnątrz.

Wykrywanie wirusowej infekcji wątroby

Niewiele osób zakażonych wie, że są nosicielami wirusa. Obserwują:

• szybkie zmęczenie;
• zły stan zdrowia;
• utrata apetytu;
• utrata wydajności;
• ból w stawach.

Zgodnie z tymi objawami niemożliwe jest zdiagnozowanie wirusowego zapalenia wątroby typu C z dużą dokładnością, nie są one specyficzne. W celu określenia obecności wirusa w organizmie przeprowadzono analizę markerów zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C. Markery są całkowitymi przeciwciałami przeciwko antygenom wirusa zapalenia wątroby typu C.

Przeciwciała nazywane są substancjami białkowymi wytwarzanymi w momencie penetracji i ekspozycji na ciało obcych substancji, na przykład wirusa zapalenia wątroby. Dla każdej obcej substancji ludzkie ciało wytwarza specyficzne przeciwciała.

Przeciwciała przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C można wykryć tylko 5-6 tygodni po zakażeniu. Po wykryciu przeciwciał trudno jest opisać naturę choroby (ostra, przewlekła, przebyta w przeszłości).

W celu wykrycia przeprowadza się test PCR, który jest najbardziej czułym sposobem określania wirusa RNA. Test może wykryć ładunek wirusa, który odzwierciedla liczbę wirusów we krwi. W celu leczenia zakażenia bardzo ważne jest określenie miana wirusa.

Pełna charakterystyka wirusa zapalenia wątroby typu C nie jest możliwa bez określenia jego genotypu. Przeprowadzenie genotypowania pozwala ustalić czas trwania terapii. Pełny obraz uszkodzenia wątroby u pacjenta z wirusem HCV nie jest możliwy bez USG i sonografii górnego brzucha. Analiza pozwala ocenić wielkość, strukturę i kształt gruczołu zablokować oznaki rozwoju marskości bada przepływ krwi w żyle wrotnej, rozpoznawać oznaki nadciśnienia wrotnego, objawy choroby progresywne inne niebezpieczne.

Aby uzyskać bardziej szczegółową ocenę stanu, wykonuje się biopsję gruczołów. Aby to wykonać, pacjent przyjmuje pozycję na plecach, USG ustala miejsce wkłucia, wstrzykuje znieczulenie miejscowe. Długa igła jest przewiercana przez wątrobę, pobiera się test tkanki wątrobowej. Analiza jest skierowana do dalszych badań, na przykład do Instytutu Patologii. Wyniki są wysyłane do lekarza prowadzącego. Nieinwazyjna procedura fibroscanning jest alternatywą dla biopsji, dając wyobrażenie o gęstości tkanki wątrobowej, rozwoju zwłóknienia. Wykrycie wczesnego stadium zwłóknienia przez fibroscanning jest niemożliwe.

Nowoczesna terapia zainfekowana wirusem

Im wcześniej diagnoza tej choroby, tym bardziej prawdopodobne jest, że pacjenci ukończą leczenie. Jeśli badania potwierdzą podejrzenie HCV, lekarz decyduje się na rozpoczęcie terapii. Może być wykonywany w warunkach ambulatoryjnych, w zależności od charakteru uszkodzenia wątroby. Wskazania do terapii polegają na zwężeniu zwłóknienia i wyrównanej marskości wątroby. Celem terapii przeciwwirusowej jest zapobieganie niekorzystnym skutkom przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu C, raka wątrobowokomórkowego i marskości wątroby. Obecnie wirusowe zapalenie wątroby typu C można leczyć za pomocą kombinacji interferonu i rybawiryny.

Głównymi czynnikami skutecznego leczenia są optymalna dawka i czas trwania leczenia. Dawki niektórych leków zależą od masy ciała pacjenta, są obliczane przez lekarza dla każdego pacjenta indywidualnie lub są stałe. Czas trwania leczenia zależy od genotypu wirusa. W przypadku zakażenia jednym genotypem trwa 48 tygodni, w 2 i 3 - 24 tygodni, w przypadku 4 i 6 genotypów leczenie trwa 48 tygodni, ponieważ zalecenia 5 genotypów są niewystarczające. W Rosji terapia jest połączona ze standardowym interferonem podskórnie lub domięśniowo w połączeniu z rybawiryną, również inhibitorem proteazy wirusa zapalenia wątroby typu C.

Regularne przyjmowanie leków zgodnie z zaleceniami lekarza, ruch, zdrowe odżywianie witamin i stosowanie odpowiedniej ilości płynu są kluczem do udanej terapii wirusowego zapalenia wątroby typu C.

W jakim przypadku jest WZW typu C? Czy jest to niebezpieczne dla innych?

Wśród chorób wirusowych zapalenie wątroby typu C jest jedną z najniebezpieczniejszych patologii. Ta infekcja wirusowa wpływa na wątrobę i stopniowo ją niszczy. Co jest niebezpieczne dla wirusowego zapalenia wątroby typu C? Utajony przebieg choroby prowadzi do rozwoju przewlekłego procesu zapalnego w tkankach wątroby. Utrudnia to diagnozowanie w czasie i komplikuje leczenie.

Ale największym ryzykiem zapalenia wątroby typu C jest wysokie prawdopodobieństwo wystąpienia marskości i raka wątroby.

Charakterystyka choroby

Według Światowej Organizacji Zdrowia, opublikowanej w 2016 r., Wirus zapalenia wątroby typu C (HCV lub układowe zakażenie HCV) uważa się za pandemię. Wirus zainfekował około 150 milionów ludzi na całym świecie, a roczny wskaźnik zgonów wynosi około 670 tysięcy osób.

Rozwój i funkcje wirusa

Dostając się do organizmu, HCV rozprzestrzenia się na całym krwiobiegu i jest wprowadzany do komórek wątroby, które mutują. Układ odpornościowy identyfikuje własne hepatocyty jako szkodliwe i niszczy je.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C ma okres inkubacji, który może trwać od 2 tygodni do kilku miesięcy. Potem nadchodzi faza ostra, w której układ odpornościowy próbuje pokonać wirusa. Ale ciało rzadko radzi sobie samo. Po ostrej fazie następuje przewlekły przebieg choroby.

Choroba jest niebezpieczna, ponieważ rozpoznanie jej na wczesnym etapie jest prawie niemożliwe. Jego oznaki pojawiają się na etapie przewlekłego stanu zapalnego.

U pacjentów zakażonych ogólnoustrojowym zakażeniem HCV obserwuje się następujące cechy:

• chroniczne zmęczenie;
• żółtaczka;
• zaburzenia dyspeptyczne;
• ból w prawym podżebrzu;
• zmiana koloru moczu i kału.

Osobliwością VAG jest to, że wirus, stale wychwytując nowe komórki wątroby, stale mutuje. Układ odpornościowy nie ma czasu na reagowanie na zmiany przy odpowiedniej produkcji przeciwciał. W rezultacie zainfekowane komórki rozmnażają się szybciej niż limfocyty T i dochodzi do uszkodzenia wątroby na dużą skalę.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C nazywa się "łagodnym zabójcą" z powodu patologii patologicznej.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest najniebezpieczniejszym zapaleniem wątroby, ponieważ trudno go wyleczyć, aw niektórych przypadkach leczenie nie jest możliwe. Niebezpieczeństwo tej zaraźliwej patologii wiąże się również z brakiem szczepionki. Osoba, która wyleczyła HCV i jest całkowicie wyleczona, nie otrzymuje odporności i jest podatna na powtarzające się infekcje.

Sposoby infekcji i zagrożenia dla innych

Istnieje kilka sposobów zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu C. Jest on przenoszony poprzez bezpośredni kontakt z zakażoną krwią, gdy:

• transfuzja;
• stosowanie niesterylnych narzędzi do procedur medycznych lub kosmetycznych;
• stosowanie leków iniekcyjnych.

Zakażenie może również być przenoszone poprzez kontakt seksualny z niezabezpieczonym kontaktem seksualnym. Zagrożone są także dzieci, które mogą być zarażone w okresie prenatalnym, jeśli u matki występuje wirus.

Nośniki wirusa mogą stanowić potencjalne zagrożenie dla innych osób w przypadku, gdy choroba nie zostanie zdiagnozowana.

Czy wirusowe zapalenie wątroby typu C jest zakaźne w codziennym kontakcie? Infekcja HCV może stanowić zagrożenie z naruszeniem zasad korzystania z rzeczy osobistych. W bezpośrednim otoczeniu lub w jego rodzinie osoba z wirusowym zapaleniem wątroby typu C może być źródłem niebezpieczeństwa tylko wtedy, gdy nie przestrzega się zasad higieny osobistej.

Infekcja jest możliwa, jeśli używasz osobistych przedmiotów chorej osoby ze śladami krwi (szczoteczka do zębów, brzytwa).

Dzięki dotykowemu kontaktowi, takim jak przytulanie, pocałunki, drżenie rąk, dotykanie skóry, wirusowe zapalenie wątroby typu C nie jest przenoszone.

Ryzyko zapalenia wątroby typu C dla pacjenta

Wirusowe zapalenie wątroby jest złożoną chorobą z wieloma powikłaniami i trudnym leczeniem. W większości przypadków HCV rozpoznaje się, gdy choroba jest już chroniczna. Na etapie przewlekłego zapalenia wywołanego przez WZW typu C wątroba jest podatna na wiele zmian patologicznych.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C ma kilka genotypów, z których genotypy 1b i 3a są bardziej niebezpieczne niż inne.

Hepatozy

Pierwotne uszkodzenie wątroby w zakażeniu HCV to wiele wątrobowisk (stłuszczenie, zwłóknienie). W wyniku zapalenia miąższu i masowej śmierci hepatocytów, wątroba jest częściowo zastępowana tkanką łączną tłuszczową. Funkcjonalność wątroby jest zmniejszona, co wpływa na wszystkie zależne układy organizmu. Hepatozy są prekursorami marskości wątroby.

Marskość

Ostatnim etapem zwłóknienia wywołanym przez wirusową postać zapalenia wątroby jest marskość wątroby, która jest chorobą nieuleczalną.

Przebieg marskości jest utrudniony przez takie objawy kliniczne, jak:

1. Zmiana struktury większości wątroby. Zdrowe tkanki miąższowe zastępuje się tłuszczem.
2. Żylaki żył wątrobowych i żołądkowych. Zmienione tkanki transportują żyły, zapobiegając normalnemu przepływowi krwi. Tkanka ścian żył i naczyń jest również zmutowana.
3. Wodobrzusze. Zmiana naczyń krwionośnych wątroby prowadzi do zakrzepicy żyły wrotnej, która powoduje naruszenie przepływu krwi i wywołuje nagromadzenie płynu w jamie brzusznej.

Wszystkie objawy marskości stanowią zagrożenie dla życia, ponieważ mogą prowadzić do krwawienia wewnętrznego, toksycznego zatrucia całego ciała, niewydolności wątroby i encefalopatii wątrobowej. Wszystkie te konsekwencje są obarczone śmiertelnym wynikiem.

Rak wątroby

Szczególnie niebezpieczna jest konsekwencja zapalenia wątroby typu C, takiego jak rak wątrobowokomórkowy. Jest to rodzaj raka wątroby, który rozwija się u 3% pacjentów z tą postacią zapalenia wątroby. Rak charakteryzuje się szybkim wzrostem z rozległymi przerzutami w sąsiadujących narządach. Najczęściej przerzuty przenikają przez przeponę i płuca.

Leczenie raka wątroby jest możliwe tylko we wczesnych stadiach. W tym celu stosuje się częściową resekcję, chemioterapię, ekspozycję na promieniowanie lub transplantację wątroby.

Oprócz patologii wątroby, zakażeniu HCV towarzyszą objawy pozawątrobowe. Wirusowe zapalenie wątroby typu C wpływa na nerwy obwodowe, może powodować krioglobulinemiczne zapalenie naczyń (niszczenie naczyń krwionośnych) i kłębuszkowe zapalenie nerek (uszkodzenie kanalików nerkowych). Ponadto infekcja jest niebezpieczna dla układu pokarmowego, hormonalnego i rozrodczego.

Jedną z możliwych konsekwencji zapalenia wątroby typu C może być złośliwy chłoniak z limfocytów B.

Leczenie i zapobieganie

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest podatne na całkowite wyleczenie tylko we wczesnych stadiach. W leczeniu stosuje się skojarzone leczenie z lekami przeciwwirusowymi (rybawiryną) i interferonami. Ale bardziej nowoczesna i skuteczna jest PFDD lub bezpośrednia terapia przeciwwirusowa z użyciem leków o bezpośrednim działaniu (daklataswir, narklawir) bez dodawania interferonów.

Na etapie dekompensacji w przewlekłym przebiegu choroby wymagane jest kompleksowe leczenie. Terapia ma na celu zarówno zatrzymanie czynnika wywołującego chorobę, jak i leczenie wtórnych chorób wywołanych wirusem.

Środki zapobiegawcze zapobiegające pojawieniu się patologii lub minimalizujące jej konsekwencje są następujące:

• Procedury inwazyjne powinny być wykonywane wyłącznie przy użyciu jałowego przyrządu;
• przestrzeganie wymagań sanitarnych i higienicznych;
• zapobieganie seks bez zabezpieczenia.

Co zagraża HCV w przypadku braku szybkiego leczenia? W takim przypadku skutki zapalenia wątroby rozwijają się bardzo szybko i prowadzą do śmierci pacjenta.

Prognoza

Korzystne rokowanie dla życia pacjentów z wirusem zapalenia wątroby typu C może być tylko wtedy, gdy leczenie jest przeprowadzane zgodnie z wszystkimi wymaganiami lekarza prowadzącego. W stadium przewlekłego przebiegu choroby zapobiegawcze leczenie podtrzymujące, dieta, odrzucenie złych nawyków pozwalają pacjentom prowadzić pełne życie.

Wysokie koszty leczenia stanowią przeszkodę w odzyskiwaniu dużej liczby przypadków. Brak opieki medycznej i ignorowanie zaleceń lekarza nie pozostawia wątpliwości co do niekorzystnego wyniku choroby.