Czy dowiedziałeś się o wirusowym zapaleniu wątroby typu C - co zrobić lub zrobić?

Przekazywanie regularnych badań i przeprowadzanie testów, wielu staje w obliczu nieprzyjemnego odkrycia - jeśli przeciwciała przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C znajdują się we krwi, staje się to poważnym powodem do niepokoju. Jednak w rzeczywistości wszystko nie jest takie straszne. Na początek powinieneś się uspokoić i uniknąć paniki lub depresji - przygnębienie jest w każdym razie niedopuszczalne.

Warto zauważyć, że około jedna piąta osób, które chorowały, nie zdaje sobie z tego sprawy, ponieważ ich organizmowi udało się samodzielnie poradzić sobie z atakiem wirusa. Następnie antygeny pozostają w krwioobiegu, które są rozpoznawane podczas analizy i mogą wprowadzać w błąd osobę, której odporność już pokonała chorobę.

Co zrobić, jeśli masz zapalenie wątroby typu C.

Najpierw rozważ możliwe metody weryfikacji. Szczególną uwagę zwraca się na kwestię dokładności - najlepsza analiza dotycząca zapalenia wątroby pozwoli z dokładnością stwierdzić, jak wielkie jest zagrożenie tą chorobą.

Przede wszystkim przeprowadza się test na obecność HCV (przeciwciała wytwarzane przez organizm w kolizji z HCV). Drugą analizą jest PCR, który pozwala dokładnie określić, czy wirusowy RNA jest obecny w ciele pacjenta. Ten test daje wiarygodne wyniki, nawet jeśli procent zawartości ciał wirusowych jest bardzo mały, lub infekcja nastąpiła zaledwie kilka dni temu. Jeśli wykryje się przeciwciała przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C, ale sam wirus nie jest obecny w organizmie, analiza ta pozwoli nam powrócić do normalnego życia bez obaw.

Jeżeli zarówno HCV RNA, jak i przeciwciała są obecne w organizmie człowieka, zwiększa się prawdopodobieństwo rozwinięcia postaci przewlekłej. W takim przypadku warto pomyśleć o leczeniu i dalszych środkach ostrożności.

Co zrobić, jeśli wykryte zostanie zapalenie wątroby typu C - prawidłowe wsparcie

Nie izoluj się natychmiast od społeczeństwa - w przypadku choroby wystarczy przestrzegać podstawowych zasad higieny i ostrożności. Ważne jest, aby pamiętać, że wirus przechodzi wyłącznie przez bezpośrednie uderzenie we krwi, a zatem nie można zarażać innych środkami codziennymi. Ryzyko transmisji HCV podczas stosunku płciowego jest wystarczająco niskie, ale stosowanie restrykcyjnych środków antykoncepcyjnych całkowicie neutralizuje to niebezpieczeństwo.

Konieczne jest porzucenie napojów alkoholowych i palenia tytoniu, a także żywności obciążającej wątrobę. Ważne jest, aby dać czas na zdrowy sen. Nie będzie zbyteczne szczepienie się przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu A i B, aby wyeliminować ryzyko podwójnej penetracji wirusa.

Konieczne jest natychmiastowe podjęcie decyzji ze specjalistą. Nie powinno to kolidować z konsultacjami z innymi hepatologami - dotyczy to bezpieczeństwa osobistego, dlatego opinia specjalistów pozostaje ważna. Samoleczenie - wręcz przeciwnie, może zaszkodzić, a zatem powinno być całkowicie wykluczone.

Jeśli lekarz zaleci poddanie się dodatkowym testom (na przykład ilościową reakcję PCR), a także zostanie zbadane za pomocą fibroscan, należy postępować zgodnie z zaleceniami bez zastrzeżeń - pozwoli to na ujawnienie stopnia zwłóknienia, a także na określenie uszkodzenia narządu. W przyszłości jest to przydatne w przypadku wyboru terapii.

Leku przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu C nie należy kupować natychmiast po postawieniu diagnozy - w celu pełnego wyleczenia w pierwszej kolejności należy zająć się układem odpornościowym. Przydatne będzie oczyszczenie organizmu, przywrócenie równowagi witamin, przejście na lekką dietę i opracowanie nowego reżimu dnia.

Wsparcie moralne zapewnią osoby, które napotkały wirusa - kontaktując się z nimi, możesz rozpocząć wymianę doświadczeń. Mogą również polecać miejsca, w których można kupić sofosbuvir, a także podzielić się wrażeniami z nowego leku. Na ich przykładzie można ocenić skuteczność tandemowego kofosbuwiru i daklataswiru, znajdując nadzieję na pełne wyzdrowienie.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C: objawy i oznaki u kobiet i mężczyzn

Wirusowe zapalenie wątroby typu C: objawy i oznaki u kobiet i mężczyzn

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest chorobą atakującą wątrobę. Ta choroba jest spowodowana przez wirusa. Jest przekazywana z osoby na osobę poprzez krew. Zakażenie może występować na różne sposoby, na przykład przy podawaniu dożylnym narkotyków lub stosunku płciowym.

Termin zapalenie wątroby jest używany w odniesieniu do różnych postaci zapalenia wątroby. Wirusowe zapalenie wątroby oznacza po prostu "zapalenie wątroby" (hepa - oznacza wątrobę, co oznacza stan zapalny). Zapalenie wątroby może być spowodowane różnymi czynnikami, w tym nadużywaniem alkoholu, wysokimi dawkami niektórych leków, toksynami i wirusami, w tym wirusem zapalenia wątroby typu C.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest spowodowane wirusem, który przenosi się z jednej osoby na drugą poprzez krew i płyny ustrojowe, w tym przy użyciu igły do ​​podawania dożylnego, lub instrumentów medycznych, lub podczas ciąży i porodu.

U niektórych osób przewlekłe zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C może prowadzić do uszkodzenia wątroby i prowadzić do marskości wątroby. Używanie alkoholu i nadwaga zwiększają ryzyko wystąpienia marskości.

Przewlekłe zapalenie wątroby typu C jest najczęstszą chorobą wątroby i powoduje śmierć 8-13 tysięcy osób rocznie z powodu marskości wątroby i innych powikłań. Większość przypadków przeszczepienia wątroby jest spowodowana wirusowym zapaleniem wątroby typu C.

Jakie są objawy wirusowego zapalenia wątroby typu C?

Natychmiast po wkroczeniu wirusa do organizmu rozwija się ostry wirus zapalenia wątroby typu C. Na tym etapie zwykle nie występują żadne objawy.

U 70-80% osób infekcja zmienia się w postać przewlekłą. Słowo "przewlekłe" stosuje się, ponieważ infekcja będzie istnieć przez długi czas lub przez całe życie, dopóki leczenie nie usunie wirusa z organizmu.

Większość osób zakażonych wirusem zapalenia wątroby typu C nie ma objawów, nawet jeśli uszkodzenie wątroby jest bardzo poważne. Tylko nieliczni mogą mieć łagodne objawy, więc ludzie nie zawsze wiedzą, że są zarażeni.

Niestety, wirusowe zapalenie wątroby typu C praktycznie nie objawia się żadnymi symptomami, ale wirus nadal uszkadza wątrobę! Wśród wszystkich, ale możliwych, ale nieobowiązkowych symptomów zmęczenia wątroby, zmęczenia, zmniejszonej wydajności i utraty apetytu, dyskomfortu w jamie brzusznej i stawach. Ogólnie rzecz biorąc, bardzo częste objawy, które poza tym są nie tylko objawami zapalenia wątroby, ale mogą wystąpić w wielu innych chorobach.

Wśród łagodnych objawów mogą wystąpić ogólne objawy, takie jak zmęczenie i rzadsze nudności, zmniejszony apetyt, osłabienie, ból mięśni lub stawów, utrata masy ciała.

W większości przypadków zapalenie wątroby typu C trwa od wielu lat. Takie przedłużone uszkodzenie wątroby prowadzi do rozwoju marskości wątroby, w której mogą również nie występować żadne objawy. Ludzie z marskością wątroby mogą wykazywać wzrost objętości brzucha spowodowany nagromadzeniem płynu w nim, siniaki, duszność, uczucie pełności w żołądku, zażółcenie skóry i oczu, nagłe uczucie dezorientacji, a nawet śpiączkę.

Jak zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C?

Wirus zapalenia wątroby typu C przenoszony jest poprzez kontakt z krwią.

Krew

Wirusowe zapalenie wątroby typu C najczęściej rozprzestrzeniało się podczas transfuzji skażonej krwi przed rokiem 1990, kiedy krew dawcy nie była jeszcze badana na zapalenie wątroby. W rezultacie, dzisiaj krew jest zawsze testowana, a ryzyko zachorowania na zapalenie wątroby transfuzją krwi jest niewielkie, około 1 na 1,9 miliona transfuzji krwi.

Wirus zapalenia wątroby typu C może być przenoszony drogą płciową, chociaż ryzyko zakażenia jest bardzo małe. Ryzyko przeniesienia wirusa między partnerami homoseksualnymi (czyli między partnerami, którzy nie mają bezpośrednich relacji seksualnych) szacuje się na 1 zakażenie 1000 rocznie. Ze względu na niskie ryzyko zakażenia większość ekspertów nie uważa za konieczne stosowanie prezerwatyw w celu zapobiegania przenoszeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C podczas stosunku homoseksualnego.

Jednak w przypadku związków heteroseksualnych (między mężczyzną a kobietą) należy stosować prezerwatywę. Chroni to zdrowego partnera przed przeniesieniem wirusa, a także pacjenta z wirusowym zapaleniem wątroby typu C przed zakażeniami przenoszonymi drogą płciową.

Inne drogi przesyłu

Nie ma dowodów na to, że wirus może być przenoszony przez całowanie, kochania, kichanie, kaszel, przypadkowy kontakt, jedzenie z tej samej płyty, spożycie płynów z jednego kubka, przez sztućce i naczynia kuchenne, jeśli nie ma kontaktu z krwią pacjenta z zapaleniem wątroby typu C

Jednak NIE zaleca się używania akcesoriów do golenia, szczoteczek do zębów ani innych przedmiotów, które mogą zostać zanieczyszczone krwią pacjenta. Zasada ta dotyczy również akcesoriów do inhalacji kokainy, a także igieł i strzykawek do wstrzykiwań (zastrzyków).

Ciąża

Ryzyko przeniesienia wirusa zapalenia wątroby typu C na dziecko w czasie ciąży zależy od ilości wirusa we krwi. Najczęściej ryzyko to szacuje się na 5-6% (około 1 na 12). Kobiety w ciąży z WZW typu C lub planujące ciążę powinny omówić ryzyko zakażenia dziecka z lekarzem.

Jak rozpoznaje się zapalenie wątroby typu C?

Najczęściej do diagnozy stosuje się badanie krwi. Pozwala ci odpowiedzieć na pytania:

- Czy masz zapalenie wątroby typu C?

- Jaki rodzaj wirusa został wykryty?

- Jakie leczenie będzie najbardziej skuteczne?

Rozpoznanie lub wykrycie zapalenia wątroby typu C jest dość prostą procedurą, konieczne jest jedynie wykonanie testu krwi na oznaczenie przeciwciał przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu C. Analiza ta rzadko daje fałszywe wyniki. Ponieważ wirusowe zapalenie wątroby typu C jest chorobą przewlekłą, a nie pilną i nie wymaga natychmiastowej diagnostyki, kwestia analizy opiera się głównie na czasie. Tak więc, bezpłatną analizę można przeprowadzić w poliklinice w miejscu zamieszkania, po otrzymaniu skierowania od terapeuty rejonowego lub gastroenterologa. Ale najprawdopodobniej nie będzie szybko. Przekazując analizę za własne pieniądze, otrzymasz wynik w dogodnym dla ciebie czasie.

Nie ma kontrowersyjnych problemów w rozpoznawaniu wirusa zapalenia wątroby typu C.

Jeśli wynik analizy jest negatywny, pytanie zostaje zamknięte. Ale jeśli jest pozytywna, będziesz musiał przejść dodatkową diagnostykę. Większość laboratoriów z pozytywnym wynikiem testu natychmiast przerabia go za pomocą innej metody potwierdzającej z tej samej próbki krwi. I gdzieś znowu musisz oddać krew.

Ponadto lekarz może zalecić dodatkowe badania, w tym określenie innych parametrów krwi, badanie wątroby za pomocą ultradźwięków i tomografii komputerowej, biopsję wątroby i inne.

Badanie krwi

Rozpoznanie zapalenia wątroby typu C jest określane na podstawie analizy krwi. W większości przypadków stosuje się tak zwany test przesiewowy (oznaczanie swoistych przeciwciał przeciwko wirusowi). Przeprowadza się je, jeśli istnieje jeden lub więcej czynników ryzyka zakażenia.

- kontakt z krwią pacjenta z wirusowym zapaleniem wątroby typu C

- przed zabiegami medycznymi

- w ujawnianiu chorób wątroby

- w wykrywaniu AIDS

- jeśli poprzedni partner seksualny wykrył zapalenie wątroby typu C

- po dożylnym zażywaniu narkotyków

- po zastosowaniu hemodializy (w leczeniu choroby nerek)

- transfuzja krwi do 1992 roku

Rzadziej, badanie przesiewowe jest używany, gdy objawy zapalenia wątroby, takie jak brak łaknienia, mdłości, objawy podobne do grypy, żółtaczka, ból brzucha, w prawo (w wątrobie).

Jeśli test przesiewowy na zapalenie wątroby typu C jest dodatni, dalsze badania są wymagane w celu potwierdzenia obecności wirusa w organizmie. Wyniki tego testu są również wykorzystywane do określenia rodzaju leczenia.

- RNA wirusa zapalenia wątroby typu C pozwala na oznaczenie ilości wirusa w krwi krążącej. Określa się ją we krwi po okresie od kilku dni do 8 tygodni po możliwym zakażeniu

- Genotyp wirusa zapalenia wątroby typu C pozwala zidentyfikować określony typ wirusa. U pacjentów z WZW typu C w Rosji, 1 genotyp jest najczęstszy. Istnieją również 2 i 3 genotypy wirusa.

Biopsja wątroby

Jest to procedura badania stanu wątroby, która jest wykonywana w szpitalu. W tym przypadku za pomocą specjalnej igły z wątroby pobiera się kawałek tkanki i bada pod mikroskopem. Po zbadaniu próbki wątroby uzyskuje się szczegółowy opis wszystkich zachodzących w niej zmian.

Biopsja wątroby nie jest wymagana do ustalenia rozpoznania zapalenia wątroby typu C, ale pozwala ocenić zmiany w wątrobie i zaplanować leczenie prawidłowo. Wyniki badania pomagają określić, jak silnie choroba i wirus są aktywne, a także dają długoterminowe prognozy.

Jakie są powikłania zapalenia wątroby typu C?

Wirus zapalenia wątroby typu C powoduje uszkodzenie wątroby, pomimo faktu, że wątroba jest w stanie przywrócić samą siebie. Uszkodzenia występują przez wiele lat.

U niektórych osób, w wyniku uszkodzenia, tkanka bliznowata (zwana zwłóknieniem) gromadzi się w wątrobie i może ostatecznie zastąpić całą wątrobę, prowadząc do marskości. Osoby z marskością wątroby mają ciężkie uszkodzenie wątroby, co prowadzi do powikłań.

Jednym z najbardziej przerażających powikłań marskości jest rozwój raka wątroby (zwany także rakiem wątrobowokomórkowym). Około 2% osób z marskością w ciągu roku (1 z 50) rozwija się w wątrobowokomórkowy. W konsekwencji u większości osób z marskością wątroby spowodowaną wirusowym zapaleniem wątroby typu C rak wątroby nie rozwija się.

Jakie czynniki przyczyniają się do rozwoju marskości?

Naukowcy badali duże grupy osób z WZW typu C i odkryli, co dzieje się po pewnym czasie. Tylko około 20% (1 z 5) rozwija się marskość ponad 20 lat po zakażeniu wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Większość innych są stany zapalne w wątrobie, ale nie mają czasu na rozwój marskości. Naukowcy zidentyfikowali również czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia marskości wątroby po zakażeniu wirusem zapalenia wątroby.

Picie alkoholu

Osoby z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, które piją alkohol, mają większe ryzyko zachorowania na marskość. Ilość alkoholu, który jest mniej bezpieczny dla wątroby w zapaleniu wątroby typu C, jest trudny do oszacowania. Nawet niewielka ilość alkoholu (towarzyskiego) wiąże się ze zwiększonym ryzykiem marskości wątroby. Całkowite wykluczenie alkoholu jest zdecydowanie zidentyfikowane i zalecane.

Palenie marihuany

Stosowanie marihuany prowadzi do przyspieszenia uszkodzenia wątroby i zastąpienia jej tkanki włóknistej, więc osobom z wirusowym zapaleniem wątroby typu C zaleca się unikanie stosowania marihuany.

Nadwaga i otyłość

Otyłość może prowadzić do gromadzenia i depozycji tłuszczów w wątrobie (stłuszczenie), co zwiększa ryzyko wystąpienia marskości. Nadmiar tłuszczu w wątrobie pogarsza również wyniki leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C.

Intensywność uszkodzenia wątroby

Wzrost intensywności stanu zapalnego w wątrobie czyni ją bardziej podatną na uszkodzenia i dalszy rozwój zwłóknienia i marskości. Istnieje wiele metod określania, jak bardzo wątroba jest uszkodzona w zapaleniu wątroby typu C, w tym badanie krwi, specjalne USG, biopsja wątroby. To biopsja wątroby jest "złotym standardem" diagnozy, chociaż nie jest zalecana dla absolutnie wszystkich pacjentów.

Jakie są opcje leczenia zapalenia wątroby typu C?

W sytuacji wykrycia wirusowego zapalenia wątroby typu C konieczne jest utrzymanie spokoju i niezależne leczenie w każdym przypadku.

Najbardziej roztropni natychmiast rozpoczną leczenie. We wczesnych stadiach zapalenie wątroby typu C leczy się łatwiej, szybciej, skuteczniej niż późno, gdy marskość już rozwinęła się i konieczne jest przeszczepienie wątroby.

Oczywiście ważne będzie przeprowadzenie rozszerzonej i szczegółowej diagnozy z definicją rodzaju wirusa, jego liczby i niektórych genów w organizmie odpowiedzialnym za powodzenie leczenia. W zależności od tych parametrów wybierana jest opcja i schemat leczenia, a także czas jego trwania.

Nauki medyczne szybko się rozwijają, opracowywane są nowe metody i metody leczenia. A jeśli wcześniej sądzono, że wirusowe zapalenie wątroby typu C jest nieuleczalne. Teraz możemy oficjalnie ogłosić doskonałe wyniki leczenia!

Przywrócenie i ochrona wątroby

W leczeniu zawsze są dwa elementy: jeden z nich ma na celu walkę z wirusem, a drugi ma na celu przywrócenie struktury i funkcji wątroby. W celu leczenia zmian wywołanych przez wirus stosuje się leki kwasu ursodeoksycholowego (ursosan). Są to bardzo skuteczne środki, które stabilizują komórki wątroby i chronią je przed uszkodzeniem. W leczeniu chorób wątroby stosuje się wiele leków, niektóre pomagają tylko w przypadku niektórych chorób, inne mają bardziej ogólny efekt. Jednym z leków o uniwersalnym działaniu, niezależnym od przyczyny uszkodzenia wątroby, jest kwas ursodeoksycholowy (ursosan). Ma charakter biologiczny i jest podobny w składzie do produktów przemiany materii w ludzkim ciele, dlatego jest nieszkodliwy i może być stosowany do zapobiegania. W ostatnich latach przeprowadzono ponad 200 badań klinicznych dotyczących ursozanu i udowodniono jego działanie ochronne na komórki wątroby. Co więcej, ma sprawdzony wpływ na zapobieganie rozwojowi zwłóknienia i marskości wątroby. Lek przywraca wątrobę w miejscach zapalenia wątroby typu C w wątrobie.

Leczenie antywirusowe

Leki stosowane w leczeniu zależą od wykrytego genotypu wirusa. Zwykle w leczeniu stosuje się 2 lub 3 leki, a czas trwania wynosi od 3 miesięcy do 1 roku.

Najczęstsze leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C składa się z połączenia 2 leków, iniekcji interferonu i tabletek rybawiryny. Zazwyczaj zalecany czas leczenia wynosi 24 tygodnie dla 2 i 3 genotypów wirusa. Wcześniej 1 genotyp był leczony w ciągu 48 tygodni. Pojawiły się jednak nowe leki, a czas trwania leczenia zależy od tego, czy dana osoba była wcześniej leczona i od ilości wirusa we krwi podczas leczenia.

Podczas leczenia konieczne jest okresowe sprawdzanie ilości wirusa we krwi, tak zwanego miana wirusa. Celem leczenia jest całkowite pozbycie się organizmu wirusa. Leczenie można także przerwać wcześniej, jeśli wirus nie zostanie zniszczony lub z powodu trwałych skutków ubocznych.

Zwykle działania niepożądane występują u 80% pacjentów, którzy otrzymują leczenie interferonem i rybawiryną. Najczęstsze z nich to objawy grypopodobne, zmniejszenie liczby czerwonych i białych krwinek, depresja i zmęczenie. Dodatkowe leczenie minimalizuje objawy.

Inhibitory proteazy

Pacjenci z jednym genotypem wirusa mogą być leczeni inhibitorami proteazy oprócz interferonu i rybawiryny. Leki te są dostępne od 2013 r., Więc wcześniej leczeni pacjenci nie otrzymywali tych leków.

Inhibitory proteaz nie działają samodzielnie, ponieważ wirus szybko na nie staje się odporny. Jednak ich równoczesne stosowanie wraz z interferonem i rybawiryną sprawia, że ​​leczenie powiodło się. Te tabletki bociprewiru i telaprewiru są stosowane u pacjentów z 1 genotypem wirusa. Czas leczenia za pomocą tych leków został skrócony do 12 lub 24 tygodni. Z najczęstszych działań niepożądanych należy zauważyć świąd skóry i anemię.

Nowe zabiegi

W 2014 r. Pojawiły się nowe schematy leczenia bez (i już ich używamy) bez użycia interferonów. Mają znacznie mniej skutków ubocznych i bardzo wysoką skuteczność. Pozwala to osiągnąć całkowitą eliminację wirusa dowolnego genotypu w ciągu 12 tygodni leczenia, a skuteczność osiąga ponad 90%.

Koszt leczenia

Nowe opcje leczenia są bardzo skuteczne, nie powodują skutków ubocznych, ale są kosztowne. To jest ich główna wada. Przebieg leczenia może kosztować okrągłą sumę około 500 tysięcy rubli lub więcej. Nie mają innych niedociągnięć. Wirusowe zapalenie wątroby typu C jest leczone szybko, z dobrymi wynikami i bez skutków ubocznych.

Stare opcje leczenia do dziś pozostają popyt i skuteczne. Wynika to z wysokich kosztów nowych leków do leczenia. Główną zaletą starych schematów leczenia jest niski koszt, miesięczna stawka będzie kosztować około 30-50 tysięcy rubli. I główna wada - duża liczba efektów ubocznych i długi czas trwania terapii (około 1 roku).

C istnieją regionalne programy leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C, w których leki stosowane w terapii są dostarczane bezpłatnie. Najczęściej są dostępne tylko nowoczesne leki do preferencyjnego leczenia... Ponadto limit miejsc jest ograniczony. Opcje są jak zwykle dwa. Albo poczekaj na włączenie do grupy darmowych leków i rozwój marskości (nie wiadomo, co nastąpi wcześniej), albo kupuj leki samodzielnie.

Czy muszę poddać się leczeniu?

Decyzję o rozpoczęciu leczenia wirusowego zapalenia wątroby typu C podejmuje lekarz prowadzący w oparciu o wiele czynników opisanych poniżej. Leczenie nie jest zalecane każdemu, lekarz oceni potencjalne ryzyko i korzyści z rozpoczęcia leczenia.

Niemożliwe jest samodzielne wybranie opcji leczenia, powinna ona zostać ustalona przez lekarza, a także z pewną regularnością w celu monitorowania procesu leczenia i wyników badań krwi.

Czy można wyleczyć zapalenie wątroby typu C?

Szanse na całkowite wyleczenie z wirusowego zapalenia wątroby typu C zależą od genotypu wirusa. Średnio jest to około 70-80% dla osób z genotypem 1 wirusa (jeśli wziąć wszystkie leki), a 80% lub więcej osób z genotypem 2 lub 3 wirusa. Szanse na wyleczenie 4 genotypów wahają się od 50 do 70%. Nowoczesne leki pozwalają całkowicie pozbyć się wirusa zapalenia wątroby typu C przez mniej niż 3 miesiące z prawdopodobieństwem wyleczenia 96-98%!

Ustal, czy wyleczenie nastąpiło całkowicie 6 miesięcy po zakończeniu leczenia. Uważa się, że wirus całkowicie opuścił ciało, jeśli 6 miesięcy po zaprzestaniu leczenia, nie został wykryty. Badania pokazują, że po tym przez ponad 10 lat nie ma śladów wirusa w ciele.

Co jeśli wirus nie opuści ciała?

Dla osób, których poprzednie leczenie było nieskuteczne i nie doprowadziło do pozbycia się wirusa, istnieje kilka dodatkowych opcji leczenia. Wybór najlepszej opcji zależy od tego, jakie leczenie było wcześniej stosowane, w jaki sposób to leczenie zostało przeniesione, od aktualnego stanu wątroby i innych czynników.

Dodatkowe opcje leczenia obejmują między innymi oczekiwanie na nowe terapie, stosowanie innych schematów leczenia i udział w badaniach klinicznych. Porozmawiaj z lekarzem na temat innych sposobów i opcji leczenia.

Co mogę zrobić, aby chronić moją wątrobę?

Należy unikać stosowania alkoholu i marihuany, aby prowadzić zdrowy tryb życia, szczepienia (która ma być zaszczepiona) przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B, zapalenia płuc, grypy i innych chorób.

Konieczne jest również przedyskutowanie z lekarzem możliwości zażywania leków, które mogą mieć działania uboczne na wątrobę.

Co jeśli chcę zajść w ciążę?

Ten problem powinien być szczegółowo omówiony z lekarzem. Około 1 kobieta na 20, która ma zapalenie wątroby typu C, może przekazać ją dziecku w czasie ciąży.

Co powinienem zrobić, jeśli mam zapalenie wątroby typu C przez długi czas?

Testy przesiewowe

Jeśli dana osoba ma zapalenie wątroby typu C i marskość, musi regularnie brać udział w testach i przechodzić testy w celu zidentyfikowania raka wątroby. Badania te zazwyczaj obejmują ultrasonografię wątroby 2 razy w roku. Lekarz przepisze również badania krwi (w celu zmierzenia poziomu alfa-fetoproteiny).

Ponadto gastroskopia jest niezbędna do wykrywania żylaków przełyku. Mogą występować u około 50% osób z marskością.

Dieta

Nie ma określonej diety, która poprawiłaby objawy przedmiotowe i podmiotowe zapalenia wątroby typu C. Najlepszą rekomendacją dla wirusowego zapalenia wątroby typu C jest przestrzeganie normalnej, zdrowej i zrównoważonej diety. Uzasadnione jest przyjmowanie multiwitamin bez żelaza. Bezpieczne jest użycie kawy, badania potwierdziły pozytywny wpływ kawy na wątrobę. Picie alkoholu jest surowo zabronione z powodu zwiększonego uszkodzenia wątroby. (patrz arkusz nr 5)

Szczepienia

Wszystkie osoby zakażone wirusowym zapaleniem wątroby typu C powinny zostać zaszczepione przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu A i B przed uzyskaniem stabilnej odporności. Badanie krwi pokaże czy szczepienie było wcześniej. Zaleca się szczepienia w celu zapobiegania zapaleniu płuc, coroczne szczepienia przeciwko grypie, zaleca się, aby wszystkie rutynowe szczepienia, w tym błonicę i tężec, były przyjmowane co 10 lat.

Aktywność fizyczna i sport

Aktywność fizyczna ma ogólny pozytywny wpływ na zdrowie, ale nie wpływa na wirus zapalenia wątroby typu C.

Produkty lecznicze

Wątroba przetwarza wiele leków, w tym dodatki do żywności i preparaty ziołowe. Przed zastosowaniem leku należy skonsultować się z lekarzem. Wiele leków jest całkowicie bezpiecznych dla wątroby.

Jednym z ważnych wyjątków jest paracetamol. Jego maksymalna dawka wynosi nie więcej niż 500 mg. Niektóre leki na przeziębienia, przeciwbólowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne nie są również zalecane w przypadku wirusowego zapalenia wątroby typu C.

Ziołowe środki zaradcze

O wielu ziołowych lekach twierdzą, że "leczą" lub "przywracają" wątrobę z wirusowym zapaleniem wątroby typu C. Żadne z tych stwierdzeń nie jest potwierdzone. Ponadto leki ziołowe mogą nawet spowodować poważne uszkodzenie wątroby.

Jakie szczepienia powinienem wykonać z WZW typu C?

Osoby z wirusowym zapaleniem wątroby typu C muszą być zaszczepione bardziej niż inne. Konieczne jest szczepienie przeciwko następującym infekcjom.

Wirusowe zapalenie wątroby typu A

Osoby z wirusowym zapaleniem wątroby typu C powinny otrzymać 2 dawki szczepionki w określonym czasie. Ale szczepienie nie jest wymagane, jeśli dana osoba jest już chroniona przed wirusowym zapaleniem wątroby typu A.

Wirusowe zapalenie wątroby typu B

Osoby z wirusowym zapaleniem wątroby typu C powinny otrzymać 3 dawki szczepionki przez określony czas. Ale szczepienie nie jest wymagane, jeśli dana osoba jest już chroniona przed wirusowym zapaleniem wątroby typu B.

Zapalenie płuc

Osoby z WZW typu C powinny otrzymać 1 lub 2 dawki szczepionki przeciw pneumokokom w wieku od 19 do 64 lat. Mogą również wykonać kolejne szczepienie po 65 roku życia, jeśli minęło ponad 5 lat od ostatniego szczepienia.

Grypa

Osoby z WZW typu C powinny otrzymywać 1 dawkę szczepionki rocznie.

Błonica i tężec

Osoby z wirusowym zapaleniem wątroby typu C powinny otrzymywać 1 dawkę szczepionki co 10 lat.

Krztusiec

Osoby z wirusowym zapaleniem wątroby typu C powinny otrzymać 1 dawkę szczepionki w ciągu życia.

Dlaczego powinienem się zaszczepić zapaleniem wątroby typu C?

Infekcje mogą być bardziej dotkliwe u osób, które już mają inną infekcję. Ludzie z wirusowym zapaleniem wątroby typu C mają już zakażenie wywołane wirusem zapalenia wątroby typu C.

Jeśli wykryte zostanie zapalenie wątroby typu C, dołączenie do innej infekcji może poważnie pogorszyć stan. Ze względu na fakt, że wątroba jest uszkodzona i nie może w pełni spełniać swojej funkcji, dodanie kolejnej infekcji wirusowej może całkowicie "wyłączyć" wątrobę. Obecność drugiej infekcji może pogorszyć przebieg wirusowego zapalenia wątroby typu C. Zmniejsza to działanie układu odpornościowego, który faktycznie jest odporny na wirusa. Nie może działać prawidłowo ze względu na obecność wirusowego zapalenia wątroby.

Szczepionki mogą powodować działania niepożądane, jednak nie są intensywne i nie przedłużają się. Korzyści z nich związane z zapaleniem wątroby są bardzo wysokie.

Wirus zapalenia wątroby z wykrytym

"Wykrywanie genów wirusa zapalenia wątroby typu C (HVC) we krwi pacjenta jest drugim etapem laboratoryjnej diagnozy tej zakaźnej patologii. W celu wykrycia czynnika, który nie ma błony komórkowej, a zatem antygenów powierzchniowych, stosuje się metodę łańcuchowej reakcji polimerazy. Za pomocą tej metody jest to bezpośrednio cząsteczka, w której zakodowana jest cała jej informacja genetyczna - RNA.

RNA - kwas rybonukleinowy wraz z DNA jest częścią komórek wszystkich żywych organizmów. Wirus zapalenia wątroby typu C zawiera cząsteczkę RNA i ma zdolność do jej mutowania.

Badanie na obecność genomu HVC zwykle podaje się po przeprowadzeniu ogólnego, biochemicznego testu krwi i uzyskuje się pozytywną odpowiedź przeciwciał (anty-HVC).

Co to znaczy?

Test na przeciwciała przeciw HVC jest badaniem przesiewowym, tzn. Może być wykorzystany do badania dużej populacji ludzi (lekarze, kobiety w ciąży, pacjenci szpitali, dawcy, osoby zażywające narkotyki drogą iniekcji oraz osoby zakażone wirusem HIV). Negatywny wynik analizy laboratoryjnej anty-HVC sugeruje, że nie było odpowiedzi immunologicznej na wirusa we krwi pacjenta. Negatywny wynik można uzyskać w takich przypadkach:

Jeśli dana osoba nigdy nie była zarażona wirusem zapalenia wątroby typu C.

Jeśli czułość laboratoryjnego układu badawczego jest niższa niż stężenie anty-HVC.

Jeśli infekcja wystąpiła mniej niż 2 miesiące temu, a anty-HVC we krwi nadal nie wystarcza do ustalenia. Z fałszywie ujemną odpowiedzią ze względu na czynnik ludzki.

Jeśli zostanie stwierdzone, że wykryto przeciwciała przeciwko HVC u pacjenta, oznacza to, że wirus zapalenia wątroby typu C znajdował się w organizmie osobnika w czasie badania lub był we krwi jakiś czas temu. Przy dodatnim wyniku na anty-HVC, konieczne staje się przeprowadzenie dodatkowych testów laboratoryjnych, które wykrywają materiał genetyczny samego patogenu, określają stężenie jego genów (obciążenie wirusem, wiremię) i ustalają genotyp.

Analiza dla RNA wirusa zapalenia wątroby typu C.

Genom HVC w laboratorium można wykryć za pomocą kilku badań:

rozgałęziony DNA (p-DNA);

amplifikacja transkrypcji (TMA);

reakcja łańcuchowa polimerazy (PCR).

Metoda p-DNA jest niedrogą i prostą metodą wykrywania wirusowego genomu u dużej liczby badanych osób. Jego główną wadą jest mała czułość: wykrywa HVC tylko w stężeniu powyżej 500 IU / ml.

Metoda amplifikacji transkrypcji wykrywa kwasy nukleinowe wirusa w surowicy krwi. Analiza ma wysoką czułość (5-10 IU / ml), ale nie została jeszcze wystarczająco wprowadzona do wszechobecnej praktyki laboratoryjnej.

Metoda PCR w Rosji jest najczęstszym i przystępnym badaniem laboratoryjnym o wysokiej czułości (od 50-60 IU / ml).

Test PCR przeprowadza się w dowolnym laboratorium klinicznym, które ma odpowiednią akredytację. Bardzo ważnym niusem tej metody diagnostycznej, która wpływa na wynik analizy, jest czułość systemu testowego stosowanego w laboratorium. Na przykład czułość diagnostyki 60 jm / ml, jak w laboratoriach Invitro, pozwala wykryć wirusowy RNA 3 miesiące po zakażeniu. Przy niskiej czułości systemu testowego nie można wykryć genów patogenu nawet po 4 miesiącach od zakażenia.

RNA wirusa zapalenia wątroby typu C: metoda PCR

Metoda PCR ma wiele zalet w porównaniu z innymi testami laboratoryjnymi do wykrywania genów HVC:

wysoka czułość. Metoda pozwala na oznaczenie materiału genetycznego patogena nawet przy jego minimalnym stężeniu w próbce;

większa specyficzność. Identyfikuje geny wirusa o określonym genotypie spośród różnych DNA i RNA innych patogenów, co pozwala na genotypowanie patogenu;

szybkość. Brak długiego procesu uprawy patogena skraca czas uzyskania wyniku do kilku godzin; uniwersalność analizy.

Uniwersalna procedura badania pozwala na jednoczesne wykorzystanie jednej ludzkiej próbki krwi do wykrywania materiału genetycznego różnych patogenów. Te zalety pozwalają uznać PCR za "złoty standard" laboratoryjnej diagnostyki wirusowego zapalenia wątroby typu C wraz z enzymatycznym testem immunologicznym dla anty-HVC.

PCR to badanie stosowane do oznaczania genów HVC we krwi badanej osoby. Badanie składa się z kilku etapów:

Pobieranie próbek biomateriału.

Pomnóż wzrost stężenia kopii RNA w wybranej próbce.

Wykrywanie materiału genetycznego za pomocą specjalnych systemów testowych.

Po pobraniu próbek krwi żylnej, pacjent poddawany jest sztucznej inicjacji procesu wielokrotnej replikacji (amplifikacji, kopiowania) genów HVC.

W tym celu temperatura wewnątrz probówki z biomateriałem zmienia się kilka razy w określony sposób. Kiedy liczba kopii RNA w probówce osiąga wymaganą wartość, patogen jest wykrywany za pomocą specjalnych testów diagnostycznych.

jakość (wykrywa obecność wirusa),

ilościowe (określa stężenie genów wirusowych na jednostkę objętości)

genotypowy (określa genotyp patogenu).

RNA wirusa zapalenia wątroby typu C: analiza jakościowa

Zadaniem jakościowej PCR jest określenie obecności HVC w prezentowanym biomateriału. Badanie to zwykle przeprowadza się w celu przesiewowego rozpoznania choroby lub identyfikacji nosiciela. Przypisz go po wykryciu anty-HVC metodą ELISA.

Aby zdiagnozować zapalenie wątroby typu C, wystarczy wykryć materiał genetyczny HCV jakościowo, to znaczy bez liczenia jego stężenia w objętości krwi. Wynikiem jakościowej reakcji PCR może być: "wykryto RNA" lub "RNA nie wykryto".

Dokładność metody odpowiada 95%. Jednocześnie dokładność testów diagnostycznych sięga 100%, a 5% to czynnik ludzki, który zawsze jest obecny w badaniach laboratoryjnych. Aby uniknąć fałszywie ujemnych analiz, szczególnie u osób z niską wiremią, konieczna jest wysoka czułość systemu diagnostycznego zastosowanego w badaniu. Czułość systemu testowego nie powinna być mniejsza niż 60 IU / ml.

RNA wirusa zapalenia wątroby typu C: analiza ilościowa

Analiza ilościowa jest przewidziana, gdy konieczne jest poznanie poziomu wiremii w ciele ludzkim. Wskazania do tego badania to:

pozytywny wynik jakościowego PCR pod warunkiem, że wykrywane są przeciwciała przeciwko wirusowi;

ustalenie stadium patologii;

definicja ładunku wirusa w zapaleniu wątroby;

wybór kombinacji leków przeciwwirusowych;

Monitorowanie odpowiedzi wirusowej na trwającą terapię przeciwwirusową;

ocena prawdopodobieństwa przejścia ostrego zapalenia wątroby typu C w stan przewlekły.

Wynik analizy wyrażono w IU / ml (jednostki międzynarodowe w 1 ml surowicy) lub w kopiach / ml (liczba kopii genów wirusa w 1 ml surowicy). Ilościowa reakcja PCR nie ma żadnych norm: zwykle gen HVC w ludzkiej krwi nie powinien być wykryty. Wyniki badania są porównywane z wartościami referencyjnymi ustalonymi dla danego stopnia miana wirusa.

A więc wskaźniki (w IU / ml):

poniżej 4 × 10 * 5 uważa się za niską wiremię;

od 4 × 10 * 5 do 8 × 10 * 5 - średnia;

więcej niż 8 × 10 * 5 - wysoki.

Im więcej kopii wirusowego RNA we krwi, tym bardziej agresywna choroba i większe ryzyko przeniesienia wirusa na inne. Jednak poziom obciążenia wirusowego nie jest jedynym wskaźnikiem, który wpływa na ciężkość przebiegu patologii i dalsze rokowanie dla pacjenta: ważny jest również genotyp patogenu.

Ustanowienie genotypu jest niezbędne do wyznaczenia właściwego schematu leczenia. Określa również rokowanie dla zdrowia i życia pacjenta. Na przykład wirus 3 genotypu często prowadzi do zwłóknienia lub marskości wątroby, w porównaniu do pacjentów z jednym genotypem.

Wirusowe zapalenie wątroby typu C: analiza i interpretacja

RNA diagnoza zapalenia wątroby typu C, nie mogą być wprowadzane wyłącznie na podstawie wyników tylko jakościowej i / lub ilościowej analizy PCR: HVC i określenia obciążenia wirusem nie jest wystarczające, aby przypisać odpowiedniej terapii przeciwwirusowej. Potencjalny pacjent musi być wszechstronnie zbadany (klinicznie, laboratoryjnie, instrumentalnie), aby uzyskać obiektywny obraz patologii. Prawidłowo wyznaczyć kompleks badań w celu ustalenia rozpoznania zapalenia wątroby typu C, a następnie prawidłowo rozszyfrować wyniki może tylko lekarz.

Wirusowe zapalenie wątroby C

• Co to jest wirusowe zapalenie wątroby typu C
• Co powoduje wirusowe zapalenie wątroby typu C
• Patogeneza (co się dzieje?) Podczas wirusowego zapalenia wątroby typu C
• Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu C
• Rozpoznanie wirusowego zapalenia wątroby typu C
• Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C
• Zapobieganie wirusowemu zapaleniu wątroby typu C
• Jakich lekarzy należy leczyć, jeśli pacjent ma wirusowe zapalenie wątroby typu C.
• Interesujące fakty na temat choroby Wirusowe zapalenie wątroby typu C

Co to jest wirusowe zapalenie wątroby typu C

Przy interpretacji etiologii potransfuzyjnego wirusowego zapalenia wątroby po otwarciu B. Blumberg „Australijskie” antygen stosować sposoby immunodiagnostics wirusowego zapalenia wątroby typu C, jednak w wystarczająco dużej ilości przypadków, wykryto znaczniki wirusa zapalenia wątroby typu B, który dał powodu przeznaczenia niezależną grupę wątroby, zwany „B zapalenia wątroby ani B ". W 1989 roku udało mu się stworzyć system testowy do wykrywania przeciwciał dla nowego wirusa, a następnie znajdź swój RNA, co pozwoliło grupie zapalenia wątroby „ani A, ani B”, aby wybrać nową niezależną formę chorobową - zapalenie wątroby typu C.

Co powoduje wirusowe zapalenie wątroby typu C

Czynnik sprawczy wirusowego zapalenia wątroby typu C - Wirus RNA-genomowy, zawarty w anonimowej rodzinie rodziny Flaviviridae. Vyriony o kształcie kulistym, otoczone super kapsydami; genom zawiera jednoniciowy RNA. Wyizolowane serotypy 6 i ponad 90 podtypów, z których każdy ma wartość „związana” niektórych krajach, na przykład w opisie patentowym rozpowszechnione HCV-1, w Japonii - HCV-2, podczas gdy wirusem HCV-2 i -3 są występują w Europie Północnej i Środkowej, a wirusowe zapalenie wątroby typu C-4 na Bliskim Wschodzie iw Afryce. Odporność na krzywe serologiczne te nie dają. Liczne badania wykazały, że podtyp lb połączony z ciężkim przebiegu choroby, wyższe poziomy RNA wirusa zapalenia wątroby typu C krwi, większą odporność na leki przeciwwirusowe, a bardziej poważne prawdopodobieństwa nawrotu.

Wyróżniającą cechą wirusa wirusa zapalenia wątroby typu C jest zdolność do utrzymującej się trwałości w organizmie, co powoduje wysoki poziom przewlekłego zakażenia. Mechanizmy leżące u podstaw nieefektywnej eliminacji wirusa nie zostały odpowiednio zbadane. Główne znaczenie związane z dużą zmiennością patogenu. Podobnie jak inne flawiwirusy, populacje córek wirusowego zapalenia wątroby typu C tworzą quasi-szczepy - immunologicznie odmienne warianty antygenowe wymykające się nadzorowi immunologicznemu, co komplikuje rozwój szczepionki.

Ponieważ wirusowy wirus zapalenia wątroby typu C nie rozmnaża się na hodowlach komórkowych, informacje na temat wrażliwości wirusa na czynniki środowiskowe są ograniczone. Wirus jest odporny na podgrzewanie do 50 ° C, jest unieszkodliwiony przez UFO. Stabilność patogenu w środowisku zewnętrznym jest bardziej wyraźna niż w przypadku HIV.

Zbiornik i źródło infekcji - pacjenci z przewlekłymi i ostrymi postaciami choroby, występującymi zarówno z objawami klinicznymi, jak i bezobjawowymi. Osocze i osocze krwi osoby zakażonej są zakaźne w okresie rozpoczynającym się na jeden lub kilka tygodni przed wystąpieniem klinicznych objawów choroby i mogą zawierać wirus w nieskończoność.

Mechanizm przenoszenia wirusowego zapalenia wątroby typu C. Jest podobny do wirusowego zapalenia wątroby typu B, ale struktura dróg zakażenia ma swoje osobliwości. Wynika to ze stosunkowo niskiej oporności wirusa w środowisku zewnętrznym i dość dużej dawki zakaźnej niezbędnej do infekcji. Wirus zapalenia wątroby typu C przenoszony jest głównie przez zakażoną krew i, w mniejszym stopniu, poprzez inne płyny biologiczne. RNA wirusa znajduje się w płynach śliny, moczu, nasienia i puchtu.

Na grupach wysokiego ryzyka obejmuje osoby, które wielokrotnie poddawanych transfuzji krwi i produkty krwiopochodne, a także tych, z historią masywnego interwencji lekarskiej, przeszczepów od dawców z reakcji HCV-dodatnich i wielu manipulacji pozajelitowego, zwłaszcza przy wielokrotnym użyciu w skażonej igieł i strzykawek. Częstość występowania wirusowego zapalenia wątroby typu C wśród osób zażywających narkotyki jest bardzo wysoka (70-90%); ta droga transmisji jest największym niebezpieczeństwem w rozprzestrzenianiu się choroby.

Ryzyko transmisji zwiększa hemodializy, tatuażu, naruszenie integralności skóry wstrzykiwań. Jednak 40-50% pacjentów nie potrafią zidentyfikować żadnych pozajelitowe czynników ryzyka oraz sposób przekazywania wirusa w tych „sporadycznych” przypadków pozostaje nieznana. Częstość wykrywania przeciwciał przeciwko wirusowi zapalenia wątroby typu C wśród personelu medycznego na ryzyko kontaktu z zakażoną krwią, nie jest wyższa niż w populacji ogólnej, skutkiem obowiązkowego testowania wszystkich krwi przetoczono dawkach puszkach udało się osiągnąć zmniejszenie częstości występowania po transfuzji zapalenia wątroby typu C utrzymania minimalnego ryzyka jest to przede wszystkim ze względu na możliwość występowania w dawcy ostrej fazie infekcji nie rozpoznaje się przy użyciu metod przesiewowych wykrywania przeciwciała wobec wirusowego zapalenia wątroby typu C. W tym samym czasie ryzyko przeniesienia zakażenia wirusowego zapalenia wątroby typu C za pomocą jednego zastrzyku losowych wykonywane przez personel medyczny, nieznaczne ze względu na niskie stężenie wirusa w małych objętości krwi.

Wertykalne przenoszenie wirusowego zapalenia wątroby typu C od ciąży do płodu jest rzadkie, ale jest możliwe przy wysokich stężeniach wirusa u matki lub przy równoczesnym zakażeniu ludzkim wirusem niedoboru odporności. Rola kontaktów seksualnych w przenoszeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C jest raczej niska i wynosi około 5-10% (przy przeniesieniu wirusa zapalenia wątroby typu B - 30%). Częstotliwość przenoszenia patogenu na płeć wzrasta wraz z towarzyszącym zakażeniem HIV, dużą liczbą partnerów seksualnych. Identyfikacja identycznych genotypów wirusowego zapalenia wątroby typu C w rodzinach potwierdza możliwość (choć mało prawdopodobną) transmisji w gospodarstwie domowym.

Naturalna podatność wysokie i w dużym stopniu określone dawką zakaźną. Natężenie i czas trwania odporności po infekcji są nieznane. W eksperymentach z małpami pokazano możliwość powtórzenia się.

Główne cechy epidemiologiczne. Infekcja rozprzestrzenia się wszędzie. Według danych WHO pod koniec lat 90. około 1% światowej populacji było zakażonych wirusowym zapaleniem wątroby typu C. W Europie i Ameryce Północnej częstość występowania zakażeń wynosi 0,5-2%, w niektórych regionach Afryki - 4% i więcej.

Główną grupę pacjentów stanowią, podobnie jak wirusowe zapalenie wątroby typu B, młodzież i osoby w wieku 20-29 lat. Liczba osób zakażonych w placówkach leczniczych i profilaktycznych wynosi 1-2% wszystkich przypadków infekcji. Wirus zapalenia wątroby typu C jest główną przyczyną przewlekłych chorób wątroby rozproszone i raka wątrobowokomórkowego (raka wątroby). Marskość wątroby z powodu wirusowego zapalenia wątroby typu C zajmuje jedno z głównych miejsc w szeregu wskazań do przeszczepienia wątroby.

Patogeneza (co się dzieje?) Podczas wirusowego zapalenia wątroby typu C

Patogeneza pozostaje słabo zrozumiany. Bezpośredni efekt cytopatyczny wirusa na hepatocytach odgrywa niewielką rolę, ponadto tylko przy pierwotnej infekcji. Główne uszkodzenia różnych narządów i tkanek w wirusowym zapaleniu wątroby typu C są spowodowane przez reakcje immunologiczne. Replikacja wirusa poza wątrobą jest udowodniona w tkankach pochodzenia limfoidalnego i nie limfoidalnego. Propagacja wirusa w komórkach immunokompetentnych (monocytach) prowadzi do naruszenia ich funkcji immunologicznych.

Wysoki stopień chronicznego wirusowego zapalenia wątroby C najwyraźniej wynika głównie z braku tworzenia wystarczającej ochronnej odpowiedzi immunologicznej, tj. Powstawanie przeciwciał swoistych, co jest konsekwencją wysokiej częstotliwości RNA awarie transkrypcji wirusowego zapalenia wątroby typu C u zakażonej osoby jest stałą szybko mutacja wirusa zapalenia wątroby typu C, zwłaszcza białek powierzchniowych wirusa, który nie może być w pełni wykorzystany odporności komórkowej (przeciwciał i komórek T, w którym pośredniczy zabijanie zainfekowane komórki).

Wszystko to pozwala nam zakładać obecność dwóch wiodących czynników w patogenezie wirusowego zapalenia wątroby typu C:
1. Trwała niekontrolowana replikacja wirusa;
2. Aktywna, ale nieskuteczna, humoralna odpowiedź immunologiczna. Czynniki te przyczyniają się do powstawania znacznych ilości krzyżowa przeciwciała reaktywne i poliklonalne gammaglobulinopatii, który jest realizowany w postaci dużej liczby chorób autoimmunologicznych związanych z utrzymującym się wirusa zapalenia wątroby typu C, lub zapalenia wątroby typu C stymulowane następnie eliminację wirusa.

Objawy wirusowego zapalenia wątroby typu C

Okres inkubacji. Jest to 2-13 tygodni, ale w zależności od ścieżki transmisji można ją przedłużyć do 26 tygodni.

Ostrej infekcji większości klinicznie zdiagnozowany korzystnie przebiega w subkliniczną postaci anicteric stanowiące 95% wszystkich przypadków ostrego wirusowego zapalenia wątroby C. Diagnozę Po laboratoryjnej ostrego zakażenia dzięki istnieniu tak zwanego „okna przeciwciało” w badaniu układów testowych z pierwszego i drugiego przeciwciała generacji do wirusowego zapalenia wątroby typu C u 61% pacjentów pojawiają się w okresie do 6 miesięcy od początkowych objawów klinicznych, aw wielu przypadkach znacznie później.

W klinicznie manifestowanej postaci ostrego wirusowego zapalenia wątroby typu C, klasyczne objawy choroby są nieznaczne lub nieobecne. Pacjenci zauważyli osłabienie, letarg, zmęczenie, pogorszenie apetytu, zmniejszoną tolerancję na wartości odżywcze. Czasami w okresie przed zapaleniem stawów występuje ciężka hipochondria, gorączka, bóle stawów, polineuropatia, objawy dyspeptyczne. W ogólnym badaniu krwi można wykryć białaczkę i małopłytkowość. Żółtaczka występuje u 25% pacjentów, głównie u osób z zakażeniem po transfuzji. Przebieg okresu żółtaczkowego jest zwykle łatwy, a żółtaczka znika szybko. Choroba jest podatna na zaostrzenie, które ponownie powoduje zespół żółtaczki i zwiększa aktywność aminotransferaz.

W tym samym czasie rzadko występują piorunujące formy wirusowego zapalenia wątroby typu C (nie więcej niż 1% przypadków).

W niektórych przypadkach objawom ostrej infekcji towarzyszą ciężkie reakcje autoimmunologiczne - niedokrwistość aplastyczna, agranulocytoza, neuropatia obwodowa. Procesy te są związane z pozawątrobową replikacją wirusa i mogą prowadzić do śmierci pacjentów przed pojawieniem się znaczących mian przeciwciał.

Charakterystyczną cechą wirusowego zapalenia wątroby typu C jest długotrwały utajony lub o niskim objawie przebieg tak zwanej powolnej infekcji wirusowej. W takich przypadkach choroba jest głównie na długo pozostanie nierozpoznana i zdiagnozowana w bardzo zaawansowanych stadiach klinicznych, w tym na tle rozwoju marskości wątroby i pierwotnego raka wątrobowokomórkowego.

Objawy zapalenia wątroby typu C odzwierciedlają głównie uszkodzenia i upośledzoną funkcję wątroby.

Do najczęstszych objawów rozwijającego się zapalenia wątroby należą:
• osłabienie i zmęczenie
• utrata apetytu
• nudności
• nasilenie lub dyskomfort w jamie brzusznej (po prawej stronie, gdzie znajduje się wątroba)
• przyciemnienie moczu
• zmienić kolor stolca (staje się lekki)
• żółtaczka

Wymienione wyżej cechy są przedstawione w porządku chronologicznym. Oznacza to, że żółtaczka (zmiany koloru skóry, białka oczu, języka) z ostrym zapaleniem wątroby pojawia się ostatnio, gdy poprawia się stan zdrowia pacjenta.
Okres przed wystąpieniem żółtaczki nazywa się przed-żółtaczką (prodromalny, presektoryczny).

Żółtaczka w zwykłym znaczeniu jest jednym z synonimów zapalenia wątroby, ale może być również spowodowana innymi przyczynami.
Objawy przewlekłego zapalenia wątroby typu C
W przypadku przewlekłego zapalenia wątroby typu C charakteryzuje się łagodnymi objawami, a nawet długotrwałą nieobecnością. Najczęstsze długotrwałe osłabienie i zmęczenie, zespół asteniczny.

Czasami przewlekłe zapalenie wątroby obserwuje się tylko wtedy, gdy jego nieodwracalne skutki już się rozwinęły.

Straszna konsekwencja przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby - marskość wątroby może objawiać się pogorszeniem stanu pacjenta, rozwojem żółtaczki i pojawieniem się wodobrzusza (wzrost brzucha).

Może rozwinąć się encefalopatia wątrobowa - uszkodzenie mózgu z naruszeniem jego aktywności.

Często przewlekłe zapalenie wątroby jest wykrywane przez przypadek, gdy jest badane pod kątem innych chorób lub badań lekarskich.

Rozpoznanie wirusowego zapalenia wątroby typu C

Diagnostyka różnicowa zapalenia wątroby typu C jest podobny do zapalenia wątroby typu A i B. Należy zauważyć, że żółtaczkowa postać zapalenia wątroby typu C z reguły występuje przy łagodnym zatruciu. Jedynym wiarygodnym potwierdzeniem zapalenia wątroby typu C są wyniki diagnostyki markerów. Biorąc pod uwagę dużą liczbę żółtaczkowych postaci wirusowego zapalenia wątroby typu C, konieczne jest przeprowadzenie diagnostyki markerowej osób systematycznie otrzymujących dużą liczbę zastrzyków (przede wszystkim osoby, które zażywają narkotyki dożylnie).

Diagnostyka laboratoryjna ostrej fazy zapalenia wątroby typu C
Opiera się na wykrywaniu wirusowego RNA w PCR i swoistej IgM różnymi metodami serologicznymi. Podczas wykrywania RNA wirusa zapalenia wątroby typu C pożądane jest wykonanie genotypowania. Wykrywanie IgG w surowicy przeciwko antygenom wirusowego zapalenia wątroby typu C wskazuje na wcześniejszą chorobę lub ciągłe utrzymywanie się wirusa.

Leczenie wirusowego zapalenia wątroby typu C

Obecnie standard w leczeniu wirusowego zapalenia wątroby typu C, przyjęte przez kilka krajów, łączy się leczenie antywirusowe (PVT) z preparatami interferonu alfa i rybawiryny. HTV jest wskazany dla pacjentów z ciągle podwyższonymi poziomami ALT w surowicy krwi, podczas wykrywania RNA wirusa zapalenia wątroby typu C (HCV) i obecności wyraźnych zmian histologicznych w biopacie wątroby pacjenta. Czas trwania leczenia może wynosić od 24 do 48 tygodni, w zależności od genotypu wirusa zapalenia wątroby typu C.

Preparaty interferonu alfa podzielono na krótkodziałający i pegylowany IFN. Ten ostatni, stosowany w połączeniu z rybawiryną, wykazywał większą skuteczność w porównaniu ze standardowym IFN. Kryterium skuteczności leczenia jest odporna (poziom ALT normalizacji przez długi czas po HTP) odpowiedź biochemiczną i brak wiremii (niewykrywalne HCV RNA, 6 miesięcy lub po zakończeniu leczenia).

Indywidualizacja i optymalizacja strategii postępowania z pacjentem zakażonym wirusem zapalenia wątroby typu C na standardowe leczenie przeciwwirusowe za pomocą połączenia interferonu i rybawiryny jest następująca:
1. Monitorowanie dostępności oznaczania RNA HCV za pomocą "jakościowego" testu PCR w tygodniu 4 i wielkości zmniejszenia miana wirusa przez "ilościową analizę PCR w 12. tygodniu od początku leczenia
2. Długotrwałe leczenie skojarzone przez okres do 72 tygodni u pacjentów z genotypem 1 zapalenia wątroby typu C, którzy nie uzyskali szybkiej odpowiedzi wirusologicznej (RVR) w 4. tygodniu od rozpoczęcia leczenia
3. Nie zaleca się powtórnego leczenia skojarzonego z pegylowanym interferonem i rybawiryną, jeśli pierwszy cykl leczenia był niewystarczający z powodu niskiego poziomu trwałej odpowiedzi wirusologicznej (SVR). Inną opcją dla tych pacjentów jest interferon Consensus. Dłuższy czas trwania standardowego leczenia może przynieść dodatkowe korzyści.
4. Wyniki monitorowania wpływu długotrwałego leczenia podtrzymującego z pegylowanym interferonem (bez rybawiryny) w sprawie wyników klinicznych i histologicznych u pacjentów z zaawansowanym stadium zwłóknienia w związku z wirusowym zapaleniem wątroby typu C nie potwierdzają skuteczność stosowania pegylowanego interferonu w leczeniu zakażonych HCV osób z zaawansowanym włóknieniem, którzy nie reagować na przebieg standardowego leczenia przeciwwirusowego połączeniem interferonu i rybawiryny.
Prognozy dotyczące zapalenia wątroby typu C
Połączenie wirusowego zapalenia wątroby typu C z innymi postaciami wirusowego zapalenia wątroby, dramatycznie zwiększa nasilenie choroby i jest śmiertelne. Leczenie zapalenia wątroby typu C jest złożone i pod wieloma względami podobne do leczenia zapalenia wątroby typu B. W ostatnich latach wykrycie wirusa zapalenia wątroby typu C przez analizę krwi nie jest trudne. Niebezpieczeństwo zapalenia wątroby typu C polega na tym, że nie ma skutecznej szczepionki chroniącej przed zakażeniem wirusem zapalenia wątroby typu C.

Zapobieganie wirusowemu zapaleniu wątroby typu C

polityki zdrowotnej, w celu zmniejszenia transmisji HIV, takie jak promowanie bezpieczniejszego seksu wśród młodzieży reklamowych i wykorzystania poszczególnych igieł i strzykawek wśród narkomanów, co pomaga zmniejszyć transmisję wirusa zapalenia wątroby typu C w grupach wysokiego ryzyka. Środki zapobiegawcze w celu zapobiegania infekcji instrumentalne zapalenia wątroby typu C, jak również środki mające na celu zneutralizowanie naturalne drogi transmisji są tak samo jak w wirusowym zapaleniu wątroby typu B. utworzeniu szczepionki przeciwko HCV jest utrudnione przez obecność wielu podtypów (90) oraz mutant wirusa zapalenia wątroby typu C., jak również krótkoterminowy efekt neutralizujących przeciwciał.

Jakich lekarzy należy leczyć, jeśli pacjent ma wirusowe zapalenie wątroby typu C.

Interesujące fakty na temat choroby Wirusowe zapalenie wątroby typu C

Wirusowe zapalenie wątroby typu C i rak wątroby
Wirus zapalenia wątroby typu C jest również związany z rakiem wątroby. Na przykład w Japonii, w 75% pacjentów z rakiem wątroby, zapalenia wątroby typu C, jak wykrywać z wirusem zapalenia wątroby typu B, wirus zapalenia wątroby typu C u pacjentów cierpiących na raka wątroby, raka poprzedzone marskość. Kilka badań retrospektywnych i potencjalnych (badanie czasu przed i po tej choroby), historia wirusowego zapalenia wątroby typu C, średni czas do rozwoju raka wątroby po zakażeniu wirusowym zapaleniem wątroby typu C około 28 lat. rak po pojawieniu marskości u pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, wynosił 8-10 lat. W niektórych badaniach prospektywnych europejskich naukowców pokazują, że roczna zachorowalność na raka wątroby u pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C, marskość wątroby, 1,4 - 2,5%.

W przypadku pacjentów cierpiących na wirusowe zapalenie wątroby typu C, czynniki ryzyka raka wątroby należą marskość, podeszły wiek, płeć męska, podwyższone poziomy alfa-fetoproteiny (marker raka), spożywaniem alkoholu, zakażenia wirusem zapalenia wątroby typu B. Niektórzy badacze sugerowali, że może być czynnikiem ryzyka także wirus zapalenia wątroby typu C o genotypie 1b, jednak ostatnie badania nie potwierdzają tego twierdzenia.

Naukowcy wciąż nie do końca rozumieją, w jaki sposób wirus zapalenia wątroby typu C wywołuje raka wątroby. W przeciwieństwie do wirusa zapalenia wątroby typu B materiał genetyczny wirusa zapalenia wątroby typu C nie jest bezpośrednio wprowadzany do materiału genetycznego komórek wątroby. Wiadomo jednak, że marskość wątroby jest poważnym czynnikiem ryzyka raka wątroby. W związku z tym toczy się dyskusja, czy wirus zapalenia wątroby typu C, który powoduje marskość, jest pośrednią przyczyną raka wątroby.

Jednak u niektórych pacjentów z wirusowym zapaleniem wątroby typu C i rakiem wątroby marskość nie rozwinęła się wcale. W związku z tym naukowcy sugerują, że centralne białko wirusa zapalenia wątroby typu C jest przyczyną raka wątroby. Uważa się, że centralne białko wirusa zapalenia wątroby typu C zapobiega naturalnemu procesowi śmierci komórki lub funkcjonowaniu genu (p53), który jest odpowiedzialny za supresję komórek nowotworowych. Wynikiem tych procesów jest funkcjonowanie wątroby bez naturalnych ograniczeń, co powoduje raka.